آیا دوست دختر داشتن جرم است

خب، راستش را بخواهید، همین اول کار بگذارید خیالتان را راحت کنم: صرف اینکه شما یک دوست دختر داشته باشید یا با کسی در ارتباط دوستانه باشید، فی نفسه جرم نیست! قانونگذار ما نفس دوستی و ارتباط عاطفی بین یک دختر و پسر را، تا زمانی که از یک سری خط قرمزها رد نشود، مجازات نمی کند. اما این تا زمانی که خیلی مهم است و دقیقاً همینجاست که داستان کمی پیچیده می شود. خیلی ها فکر می کنند هر نوع ارتباطی ممنوع است، اما حقیقت ماجرا این نیست. مرز بین یک دوستی ساده و کارهایی که در قانون جرم محسوب می شوند، گاهی اوقات خیلی باریک است و ندانستن این مرزها ممکن است آدم را به دردسر بیندازد.

به همین خاطر، توی این مقاله می خواهیم با هم قدم به قدم، به زبان خودمانی و ساده، این مرزهای قانونی رو روشن کنیم. می خواهیم ببینیم چه جور روابطی اشکال نداره و چه جاهایی ممکنه کارتون به قانون و دادگاه بکشه. پس اگه دلتون می خواد بدون نگرانی و با آگاهی کامل توی روابطتون قدم بردارید، تا آخر این مطلب با ما باشید.

اصل ماجرا: آیا صرفاً دوست دختر داشتن جرمه؟

بیایید از همین جا شروع کنیم که اصلاً جرم یعنی چی؟ توی قانون ما، جرم به کاری گفته میشه که قانون گذار براش مجازات تعیین کرده باشه. مثلاً دزدی جرمه، چون براش مجازات زندان یا شلاق گذاشتن. حالا برگردیم سر بحث خودمون: آیا اینکه شما دلتون برای کسی بتپه، یا با یکی حرف بزنید و رفت و آمد دوستانه داشته باشید، از نظر قانون جرم محسوب میشه؟ پاسخ صریح و اولیه اینه که نه، نیست.

توی هیچ کدوم از مواد قانونی ما به صراحت گفته نشده که داشتن دوست دختر یا دوست پسر جرمه و مجازاتی داره. قانون به احساسات و ارتباطات کلامی یا عاطفی صرف، بدون اینکه عمل فیزیکی خاصی انجام بشه یا جلوی چشم بقیه رفتارهای خلاف عرف و قانون صورت بگیره، کاری نداره. یعنی اگه شما و دوستتون صرفاً با هم حرف می زنید، چت می کنید، یا حتی گاهی اوقات برای دید و بازدید دوستانه بیرون می رید، تا وقتی که این روابط از یه سری چارچوب ها خارج نشه، جای نگرانی نیست و پلیس و دادگاه بهش ورود نمی کنن.

پس اگه کسی بهتون گفت آهای، دوست دختر داشتن جرمه!، می تونید با اطمینان خاطر بگید که نه، اشتباه می کنید. اما نکته اینجاست که همین دوستی و ارتباطات، می تونه در شرایطی خاص و با انجام یک سری کارها، به سمت جرم سوق پیدا کنه. خط قرمزها دقیقاً همین جاهاست که شروع میشه و باید حسابی حواسمون رو جمع کنیم.

خط قرمزها کجان؟ از رفاقت تا ‘رابطه نامشروع’ مادون زنا

خب تا اینجا فهمیدیم که خودِ دوستی جرم نیست. حالا می رسیم به جاهایی که پای قانون وسط میاد. مهم ترین جایی که یک دوستی می تونه دردسرساز بشه، بحث رابطه نامشروع هست. این واژه رو حتماً زیاد شنیدید. بیایید ببینیم منظور قانون از رابطه نامشروع دقیقاً چیه.

رابطه نامشروع یعنی چی؟

قانون مجازات اسلامی، توی ماده ۶۳۷، در مورد رابطه نامشروع حرف زده. این ماده میگه: «هرگاه زن و مردی که علقه زوجیت بین آن ها نباشد، مرتکب روابط نامشروع یا عمل منافی عفت غیر از زنا از قبیل تقبیل یا مضاجعه شوند، به شلاق تا نود و نه ضربه محکوم خواهند شد.» حالا بیایید اینو به زبان ساده تر ترجمه کنیم:

• علّقه زوجیت یعنی چی؟ یعنی زن و شوهر نباشن. اگه زن و شوهر رسمی باشند (چه دائم و چه موقت) این رابطه نامشروع محسوب نمیشه.
• روابط نامشروع یا عمل منافی عفت غیر از زنا: این قسمت مهم ترین بخششه. منظور از این عبارت، هر گونه ارتباط فیزیکی و جنسی بین زن و مرد نامحرمه که به حد زنا (یعنی دخول) نرسه.

حالا مصادیق این روابط نامشروع چیان؟ یعنی چه کارهایی رو شامل میشه؟ خیلی از کارهایی که ممکنه توی روابط دوستی اتفاق بیفته، می تونه جزو این دسته قرار بگیره. مثلاً:

• بوسیدن (تقبیل): اگه زن و مرد نامحرم همدیگه رو ببوسن.
• در آغوش گرفتن (مضاجعه): بغل کردن همدیگه.
• لمس کردن: هر نوع تماس فیزیکی مثل دست گرفتن، نوازش و…
• همبستر شدن (بدون دخول): یعنی کنار هم خوابیدن یا تماس های جنسی بدون اینکه عمل دخول اتفاق بیفته.

خلاصه کلام اینکه، هر نوع ارتباط فیزیکی نزدیک که بوی جنسی بده و بین دو نفر که زن و شوهر هم نیستن اتفاق بیفته، می تونه مشمول این ماده بشه و عنوان رابطه نامشروع مادون زنا رو به خودش بگیره. اینجاست که دیگه بحث دوستی ساده نیست و پای جرم به میون میاد.

تفاوت اصلی رابطه نامشروع با زنا چیه؟

شاید برای خیلی ها این سوال پیش بیاد که خب، فرق رابطه نامشروع با زنا چیه؟ جوابش خیلی ساده ست: تفاوت اصلیشون توی دخول هست. اگه عمل دخول (چه از جلو و چه از عقب) بین زن و مرد نامحرم اتفاق بیفته، بهش میگن زنا که مجازاتش خیلی سنگین تره و شرایط اثبات خاص خودش رو داره. اما اگه همه اون کارهایی که بالا گفتیم (بوسیدن، بغل کردن و…) انجام بشه ولی دخول صورت نگیره، بهش میگن رابطه نامشروع مادون زنا. پس مرز اصلی این دوتا واضحه: دخول، مرز زنا و عدم دخول، مرز رابطه نامشروع مادون زناست.

رضایت طرفین اینجا به درد می خوره؟

شاید فکر کنید اگه زن و مرد هر دو به این رابطه نامشروع رضایت داشته باشن، دیگه جرمی اتفاق نمی افته. اما متاسفانه باید بگم نه! از نظر قانون، رابطه نامشروع جرمی هست که ماهیت عمومی داره و حتی با رضایت طرفین هم از حالت جرم بودن خارج نمیشه. یعنی اگه هر دو نفر هم دلشون بخواد، باز هم قانون این عمل رو جرم می دونه و مجازات براش تعیین کرده. البته ممکنه رضایت طرفین، ندامت و اقرار، توی تصمیم قاضی برای تخفیف مجازات، بی تاثیر نباشه، اما اصل جرم بودن اون پا برجاست.

مجازات رابطه نامشروع مادون زنا چیه؟

خب، رسیدیم به بخش مجازات. همونطور که توی ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات) گفته شده، مجازات رابطه نامشروع، تا ۹۹ ضربه شلاقه. این شلاق، تعزیری هست. یعنی چی تعزیری؟ یعنی قاضی می تونه با توجه به شرایط پرونده، شخصیت متهم، ندامت و توبه اون و سابقه کیفری اش، میزان شلاق رو از ۱ ضربه تا ۹۹ ضربه تعیین کنه. حتی در بعضی موارد، قاضی می تونه این مجازات رو به جزای نقدی یا کارهای اجتماعی (مثل کلاس های آموزشی) تبدیل کنه یا اصلاً مجازات رو تعلیق کنه.

اینکه فرد مجرده یا متاهل، توی مجازات رابطه نامشروع مادون زنا تفاوت اساسی ایجاد نمی کنه. اما همین متاهل بودن می تونه در صورت وقوع زنا، مجازات رو به سنگسار یا اعدام برسونه که بحثش کاملاً جداست. پس حواستون باشه، هر دوستی که از حد خودش بگذره و وارد فاز رابطه نامشروع بشه، می تونه دردسرهای قانونی جدی ایجاد کنه.

تظاهر به گناه در جمع (ماده ۶۳۸)؛ وقتی رفتارتون تابلو میشه!

گاهی اوقات ممکنه عملی خودش رابطه نامشروع نباشه، اما جوری توی انظار عمومی انجام بشه که به قول معروف عفت عمومی رو جریحه دار کنه. اینجا پای ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی به میون میاد. این ماده بیشتر به ظاهر و رفتار ما در فضاهای عمومی کار داره.

تظاهر به عمل حرام یعنی چی؟

ماده ۶۳۸ میگه: «هر کس علناً در انظار و اماکن عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی نماید، علاوه بر کیفر عمل به حبس از ده روز تا دو ماه یا تا (۷۴) ضربه شلاق محکوم می گردد و در صورتی که مرتکب عملی شود که نفس آن عمل دارای کیفری نباشد ولی عفت عمومی را جریحه دار نماید، فقط به حبس از ده روز تا دو ماه یا تا (۷۴) ضربه شلاق محکوم خواهد شد.»

حالا این یعنی چی؟ یعنی:

1. اگه شما توی خیابون یا پارک، یک کاری انجام بدید که خودش حرامه (مثلاً رابطه نامشروع داشته باشید) علاوه بر مجازات اون عمل، به خاطر اینکه جلوی چشم بقیه انجامش دادید، یک مجازات دیگه هم بهتون تعلق می گیره.
2. حتی اگه اون کاری که می کنید، خودش فی نفسه جرم نباشه، ولی چون علنی و جلوی چشم مردم انجام شده و عفت عمومی رو جریحه دار کرده، باز هم مجازات داره.

تفاوت این ماده با ماده ۶۳۷ (رابطه نامشروع) اینه که ماده ۶۳۷ به خودِ عمل جنسی (مثل بوسیدن، بغل کردن) کار داره، چه توی خلوت باشه چه توی جمع. اما ماده ۶۳۸ به علنی بودن و تظاهر به یک عمل خلاف شرع یا یک عمل جریحه دارکننده عفت عمومی در مکان های عمومی کار داره.

چه کارهایی شاملش میشه؟

برای اینکه این ماده رو بهتر درک کنید، به این مثال ها دقت کنید:

• دست در دست راه رفتن یا بوسیدن در ملاء عام: ممکنه صرف دست در دست راه رفتن لزوماً رابطه نامشروع محسوب نشه (البته از نظر برخی مراجع دینی اشکال داره)، اما اگه به شکل افراطی یا همراه با بوسیدن و بغل کردن توی خیابون باشه، می تونه مصداق تظاهر به عمل حرام یا جریحه دار کردن عفت عمومی باشه.
• نوع پوشش یا حرکات بدن: پوشش های خیلی نامناسب یا حرکات موزون یا رفتارهای تحریک آمیز توی مکان های عمومی، حتی اگه منجر به رابطه فیزیکی هم نشه، می تونه مشمول این ماده بشه.

نکته مهم: پس حتی اگه عمل شما واقعاً رابطه نامشروع نباشه، ولی جوری باشه که مردم ببینن و بگن این کارها زشته! یا عفت جامعه رو خدشه دار می کنه!، ممکنه براتون دردسر درست کنه. هدف این ماده اینه که نظم اجتماعی و موازین اخلاقی جامعه در ملاء عام رعایت بشه.

مجازات این کار چیه؟

مجازات تظاهر به عمل حرام یا جریحه دار کردن عفت عمومی، حبس از ۱۰ روز تا ۲ ماه یا تا ۷۴ ضربه شلاق هست. این مجازات هم مثل رابطه نامشروع، تعزیریه و قاضی می تونه با توجه به شرایط، میزانش رو تعیین کنه یا حتی تبدیلش کنه.

چند تا سناریوی واقعی و بررسی حقوقیشون

حالا بیایید چند تا موقعیت رایج رو بررسی کنیم که ممکنه خیلی ها باهاش درگیر باشن و ببینیم قانون در موردشون چی میگه.

۱. بردن دوست دختر به خونه خالی یا جای دنج

این یکی از سوالات پرتکراره. خیلی ها می پرسن که اگه با دوستم بریم خونه خالی یا یک جای خلوت، آیا همین رفتن جرمه؟

واقعیتش اینه که: صرف بردن دوست دختر به خونه خالی یا یک مکان خلوت، تا زمانی که هیچ کدوم از کارهای مربوط به رابطه نامشروع (مثل بوسیدن، بغل کردن، لمس و…) اتفاق نیفته، فی نفسه جرم نیست. یعنی اگه شما و دوستتون برید یه خونه خالی و فقط بشینید چای بخورید و حرف بزنید، قانون به اون کاری نداره.

اما بیایید رو راست باشیم، احتمال اینکه تو همچین موقعیتی هیچ کاری اتفاق نیفته، خیلی کمه! و دقیقاً از همینجاست که داستان شروع میشه. اگه تو اون خونه خالی، شما مرتکب یکی از مصادیق رابطه نامشروع (ماده ۶۳۷) بشید، اون موقع جرم اتفاق افتاده و شما مجرم هستید. پس «خلوت کردن» به خودی خود جرم نیست، اما «شرایط ارتکاب جرم» رو فراهم می کنه و به شدت احتمال وقوع جرم رو بالا می بره.

یادتان باشد: اگرچه خلوت کردن به تنهایی جرم نیست، اما بستر مناسبی برای ارتکاب جرم رابطه نامشروع فراهم می کند که می تواند عواقب حقوقی جدی داشته باشد. پس همیشه سعی کنید از موقعیت های شبهه ناک دوری کنید.

صاحبخونه هم گیر میفته؟

بله! اینجا قضیه کمی پیچیده تر میشه. اگه صاحبخونه با علم و آگاهی از اینکه توی خونه اش قراره رابطه نامشروع اتفاق بیفته، اونجا رو در اختیار دختر و پسر قرار بده، خودش هم مجرم محسوب میشه. این جرم ممکنه تحت عناوین تسهیل وقوع جرم یا فراهم آوردن مقدمات جرم بررسی بشه. مخصوصاً اگه صاحبخونه به طور مرتب و با هدف کسب درآمد، خونه رو برای این کارها اجاره بده، مجازاتش تشدید هم میشه. اما اگه صاحبخونه از نیت افراد بی خبر باشه، مسلماً مسئولیت کیفری متوجهش نیست.

۲. روابط توی فضای مجازی و شبکه های اجتماعی

دنیای امروز، دنیای ارتباطات مجازی هم هست. حالا سوال اینه که چت کردن، تماس تصویری یا ارسال عکس های عادی با دوست دختر/پسر توی تلگرام، واتساپ یا اینستاگرام، جرمه؟

خیر، تا زمانی که محتوای این ارتباطات عادی باشه، جرم نیست. یعنی صرف اینکه شما با کسی چت می کنید، یا تماس تصویری برقرار می کنید، تا زمانی که محتوای این ارتباطات خلاف عفت عمومی، جنسی، توهین آمیز، تهدیدآمیز یا فریب دهنده نباشه، هیچ ایرادی نداره و قانون بهش ورود نمی کنه.

اما اگه توی همین فضاها، کار به جاهای باریک بکشه، مثلاً:

• ارسال یا درخواست تصاویر و ویدئوهای جنسی
• تهدید، توهین یا اخاذی از طریق پیام یا تماس
• فریب دادن کسی برای سوءاستفاده های جنسی یا مالی

اینجا دیگه قضیه فرق می کنه و شما وارد قلمرو جرایم رایانه ای یا جرایم منافی عفت میشید که هر کدوم مجازات های سنگینی دارن. پس فضای مجازی هم هر چقدر هم که پنهان به نظر برسه، کاملاً بی قانون نیست و باید حواستون باشه.

۳. فریب دادن دخترا یا همون اغفال

یکی دیگه از مواردی که می تونه خیلی دردسرساز باشه و متاسفانه زیاد هم اتفاق میفته، بحث اغفال هست. اغفال یعنی چی؟

از نظر حقوقی، اغفال به معنای سوءاستفاده از سادگی، ضعف یا ناآگاهی یک نفر برای رسیدن به مقاصد غیرقانونیه. یعنی یه نفر با دروغ، وعده های دروغین (مثلاً وعده ازدواج) یا با استفاده از جایگاه خودش، طرف مقابل رو گول بزنه تا به هدف خودش برسه.

اگه این اغفال به قصد سوءاستفاده جنسی باشه، به خصوص اگه منجر به رابطه نامشروع یا حتی تجاوز بشه، مجازات سنگینی داره. قانونگذار برای حمایت از قربانیان اغفال، مجازات ها رو تشدید کرده. مثلاً اگه پسری با وعده دروغین ازدواج، دختری رو فریب بده و باهاش رابطه نامشروع برقرار کنه، علاوه بر مجازات رابطه نامشروع، به خاطر اغفال و فریب هم مجازات میشه که معمولاً مجازاتش تشدید میشه.

تجاوز به عنف؛ خط قرمز خیلی بزرگ

اینجا دیگه بحث دوستی و اغفال نیست. اگه یک نفر، دختری رو به زور یا تهدید و بدون رضایت، وادار به رابطه جنسی (زنا) کنه، این دیگه تجاوز به عنف محسوب میشه. مجازات تجاوز به عنف در قوانین ما اعدام هست. اینجا دیگه نه رضایت قبلی (اگه زیر زور بوده باشه) معنا داره و نه بحث شلاق. این یکی از شدیدترین جرائم توی قانون ماست و به هیچ عنوان نباید با رابطه نامشروع اشتباه گرفته بشه. پس حواستون باشه، رضایت در رابطه جنسی کاملاً مهمه و نبودش، جرم رو به یک سمت کاملاً متفاوت و خیلی خطرناک می بره.

اگه کار به دادگاه بکشه: چجوری پیگیری میشه؟

خب، اگه خدای نکرده کار به جایی رسید که یکی از این جرائم اتفاق افتاد، روند پیگیری قانونی چطوریه؟

شاکی خصوصی واجبه یا نه؟

این سوال خیلی مهمه و جوابش بستگی به نوع جرم داره:

• رابطه نامشروع (ماده ۶۳۷): این جرم جنبه عمومی داره. یعنی لزوماً نیازی به شاکی خصوصی (مثلاً پدر یا همسر) نیست و مدعی العموم (دادستان) می تونه خودش به پرونده ورود کنه. اما خب، اگه شاکی خصوصی هم باشه (مثلاً پدر دختر شکایت کنه)، پیگیری پرونده معمولاً قوی تر و سریع تر انجام میشه.
• تظاهر به عمل حرام (ماده ۶۳۸): این جرم هم جنبه عمومی داره و نیازی به شاکی خصوصی نداره. پلیس یا ضابطین قضایی می تونن مستقیماً به موضوع ورود کنن.
• تجاوز به عنف: این جرم هم جنبه عمومی بسیار قوی داره و بدون نیاز به شاکی خصوصی، به شدت پیگیری میشه.

چطوری جرم رو ثابت می کنن؟

اثبات این جور جرائم توی دادگاه، راه های مختلفی داره:

1. اقرار (اعتراف): اگه متهم خودش اعتراف کنه که این جرم رو انجام داده.
2. شهادت شهود: برای اثبات زنا، چهار شاهد عادل مرد لازمه. برای رابطه نامشروع و سایر جرایم، تعداد و شرایط شهود ممکنه متفاوت باشه.
3. علم قاضی: قاضی می تونه با استناد به مدارک، قرائن، شواهد و امارات موجود در پرونده (مثل فیلم، عکس، پیامک و…) به علم برسه و حکم صادر کنه. این روزها نقش علم قاضی با توجه به پیشرفت تکنولوژی و مدارک دیجیتالی، پررنگ تر شده.

مراحلش از کلانتری تا حکم نهایی

اگه یک همچین شکایتی مطرح بشه، معمولاً روند کار این شکلیه:

1. شکایت اولیه: شاکی (چه خصوصی و چه دادستان) شکایت رو توی کلانتری یا دادسرای محل وقوع جرم مطرح می کنه.
2. تحقیقات اولیه: کلانتری یا ضابطین قضایی (مثل پلیس فتا برای جرایم فضای مجازی) تحقیقات اولیه رو انجام میدن و گزارش میدن.
3. بازپرسی: پرونده میره دادسرا و بازپرس تحقیقات عمیق تری انجام میده. از متهمین و شاکی بازجویی میشه و مدارک جمع آوری میشه.
4. صدور قرار: اگه بازپرس به این نتیجه برسه که جرم اتفاق افتاده، قرار مجرمیت صادر می کنه و پرونده رو با کیفرخواست می فرسته دادگاه. اگه جرمی ثابت نشه، قرار منع تعقیب صادر میشه.
5. رسیدگی در دادگاه: پرونده میره دادگاه کیفری و قاضی دادگاه بعد از بررسی شواهد و دفاعیات طرفین، حکم صادر می کنه.
6. تجدید نظر: حکم صادر شده قابل اعتراض توی دادگاه تجدید نظر هست.

در مورد مدت زمان طرح شکایت، برای خیلی از جرایم منافی عفت، زمان مشخصی تعیین نشده. یعنی هر وقت که جرم کشف بشه، میشه پیگیریش کرد. اما بعضی جرایم تعزیری خفیف، مشمول مرور زمان میشن. یعنی اگه بعد از یک مدت خاص (مثلاً ۵ سال) شکایت نشه، دیگه قابل پیگیری نیست.

حرف آخر: چکار کنیم که دردسر ساز نشه؟

خب، تا اینجا فهمیدیم که داشتن دوست دختر یا دوست پسر، به خودی خود توی ایران جرم نیست. اما این دوستی ها یه خط قرمزهای خیلی مهمی دارن که اگه ازشون رد بشیم، می تونه کلی دردسر حقوقی و قضایی برامون درست کنه. برای اینکه خیالتون راحت باشه و توی روابطتون دچار مشکل نشید، چند تا توصیه دوستانه و حقوقی دارم:

1. موازین شرعی و قانونی رو رعایت کنید: خیلی ساده ست. اگه می خواهید از شرّ مسائل حقوقی در امان باشید، سعی کنید توی روابطتون، هم به عرف جامعه و هم به قانون و موازین شرعی احترام بگذارید. این یعنی از هر نوع ارتباط فیزیکی نزدیک خارج از چارچوب ازدواج، پرهیز کنید.
2. از موقعیت های شبهه ناک دوری کنید: یکی از بهترین راه ها برای اینکه گرفتار نشید، اینه که خودتون رو توی موقعیت هایی که ممکنه دردسرساز بشه قرار ندید. خلوت کردن توی خونه خالی یا مکان های دنج و دور از چشم، هرچند خودش جرم نیست، ولی به شدت احتمال ارتکاب جرم رابطه نامشروع رو بالا می بره. پس تا جایی که میتونید، از این موقعیت ها اجتناب کنید.
3. از حقوق خودتون آگاه باشید: همین که این مقاله رو خوندید و دارید اطلاعات کسب می کنید، خودش یک قدم بزرگه. بدونید که چه اقداماتی ممکنه برای شما یا طرف مقابلتون جرم محسوب بشه و عواقبش چیه.
4. توی فضای مجازی هم حواستون باشه: فکر نکنید چون توی دنیای مجازی هستید، کسی متوجه نمیشه. ارسال محتوای نامناسب، توهین، تهدید یا اغفال، توی این فضاها هم جرم محسوب میشه و می تونه پیگرد قانونی داشته باشه.
5. اگه نیاز شد، با وکیل صحبت کنید: اگه توی هر مرحله ای از یک رابطه، حس کردید که ممکنه مشکلی پیش بیاد، یا حتی براتون ابهامی پیش اومد، حتماً با یک وکیل متخصص مشورت کنید. وکیل می تونه بهترین راهنمایی رو بهتون بده و از وقوع مشکلات بزرگ تر جلوگیری کنه. همیشه پیشگیری بهتر از درمانه!

جمع بندی و نتیجه گیری

در نهایت، بیایید یک بار دیگه مرور کنیم که چی شد: صرف داشتن دوست دختر یا دوست پسر، جرم نیست. این یک ارتباط کاملاً عادیه که ممکنه بین آدم ها شکل بگیره. اما این دوستی ها یک سری خط قرمزهای جدی دارن. اگه این روابط به رابطه نامشروع مادون زنا (مثل بوسیدن، بغل کردن، لمس کردن بدون دخول) کشیده بشه، یا اگه تظاهر به عمل حرام توی انظار عمومی اتفاق بیفته، اون وقت پای قانون وسط میاد و مجازات هایی مثل شلاق یا حبس در انتظار فرد خاطی خواهد بود.

همچنین، سناریوهایی مثل بردن دوست دختر به خانه خالی، روابط نامناسب در فضای مجازی و به خصوص اغفال یا تجاوز به عنف می تونن عواقب حقوقی بسیار سنگینی داشته باشن که باید ازشون به شدت پرهیز کرد.

آگاهی و مسئولیت پذیری در روابط، مهم ترین نکته برای جلوگیری از مشکلات قانونیه. پس با چشم باز و با اطلاع از قوانین، قدم بردارید تا هم خودتون و هم اطرافیانتون در سلامت و آرامش باشند. اگه هر سوال یا ابهامی براتون پیش اومد، حتماً با یک مشاور حقوقی صحبت کنید.