توقف پروژه ساخت مجتمع گردشگری در حریم تخت جمشید

به گزارش تیتو علیرضا عسکری چاوردی به دنبال انتقادهایی که به ایجاد مجتمع گردشگری و تعدادی سرویس بهداشتی از سوی سازمان ایرانگردی و جهانگردی در محدوده چاه جنگل تخت جمشید شد و مسئولان میراث فرهنگی استان فارس آن را پرتابل (قابل جابجایی) و در جهت خدمت به گردشگران اعلام کرده اند گفت: سرانجام طی جلسه مشترک پایگاه میراث جهانی تخت جمشید مدیر کل پایگاه های میراث ملّی و جهانی و مدیر سازمان ایرانگردی و جهانگردی وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی پس از بحث و تبادل نظر و توضیح اهمیت حریم تخت جمشید تصمیم نهایی بر اولویت حفظ انسجام و یکپارچگی شهر پارسه تخت جمشید در محدوده حریم درجه یک تمهید شد و توافق شد سازمان ایرانگردی و جهانگردی ساخت مجموعه رفاهی و بهداشتی در چاه جنگل تخت جمشید را متوقف کند و  چگونگی ادامه روند این پروژه را به پایگاه میراث جهانی تخت جمشید واگذار کند.

مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید تاکید کرد: بدیهی است پایگاه میراث جهانی تخت جمشید در خصوص جانمایی و چگونگی استفاده از این سرویس های بهداشتی در مکان مورد توافق شورای فنی و راهبردی تخت جمشید در آینده ای نزدیک تصمیم خواهد گرفت.

عسکری چاوردی همچنین با قدردانی از رسانه ها مدیر اداره کل پایگاه های میراث ملی و جهانی وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی درک شرایط و همکاری سازمان ایرانگردی و جهانگردی وزارت برای رفع نگرانی مردم و به پاسداشت هویت ملی و برای حفظ انسجام حریم و وحدت ملی اظهار کرد: حریم میراث جهانی تخت جمشید و حفظ حرمت و تکریم آن احترام به تاریخ ملی کشور است و تلاش می شود عناصر تاریخی و فرهنگی محدوده پیرامونی تختگاه تخت جمشید در ارتباط و انسجام بستر تاریخی پارسه محفوظ باقی بماند و یکپارچگی آثار حفظ شود.  

مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید گفت: عرصه و حریم هر اثر تاریخی در حقیقت بخشی از هویت منظری فرهنگی و تاریخی آن اثر باستانی محسوب می شود به این شکل که اثر تاریخی در بافت و بستر یک عرصه و حریم خاص متولد شده است. عرصه و حریم بخشی از وجود و هستی هر اثر تاریخی و یا طبیعی محسوب می شود به این معنی یک محوطه یا بنای باستانی فقط در همان محیط و بستر خاص شکل گرفته و هویت یافته است.

عسکری چاوردی افزود: اگر عرصه و حریم از اثر باستانی گرفته شود حیات تاریخی فرهنگی و بستر هویتی اثر باستانی انسجام و اصالت خود را از دست می دهد. معنا و مفهوم آن گم می شود و هویت فرهنگی تاریخی منظر پیرامون اثر از بین می رود. این موضوع به ویژه در خصوص میراث جهانی اهمیت بیشتر پیدا می کند؛ زیرا ضوابط و معیارهای ثبت میراث جهانی عمده آثار تاریخی کشور ما وابسته به بستر فرهنگی طبیعی و تاریخی است که حداقل با دو شرط از ۱۰ معیار ثبت جهانی واجد ثبت در مقیاس جهانی شده اند. معیارهای ثبت هم عمدتا برگرفته از خلاقیت نوآوری چگونگی استفاده از منظر طبیعی و در مجموع انتقال دهنده نوعی دانش بشری هستند. در حقیقت عرصه ها و حرایم میراث ملی و جهانی زادگاه و خاستگاه بخشی از دانش بشریت هستند که در مقطعی از زمان در پیشرفت علوم و فنون جهان تاثیرگذار بوده اند. امروزه در سطح جهان مکان ها و خاستگاه های این دانش بشری در چارچوب عرصه ها و حرایم میراث ملی و جهانی حفاظت می شوند و دولت ها موظف به رعایت قوانین و مقرات وضع شده در قانون اساسی و میراث جهانی یونسکو برای حفظ معرفی و بهره برداری علمی فرهنگی و هنری از این آثار هستند.

مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید یادآور شد: تخت جمشید به تختگاه محدود نمی شود بلکه تختگاه خود بخشی از شهر پارسه بوده است و طی کاوش های اخیر دروازه شهر پارسه در فاصله ۴ کیلومتری آن کشف شد. بین دروازه شهر تا تختگاه تخت جمشید بناهای دیگری واقع بوده است که طی زمان از بین رفته است و نیازمند کاوش باستان شناسی است. بدون مطالعه حریم تخت جمشید نمی توان تختگاه تخت جمشید و شهر پارسه را درک کرد. همین موضوع برای سایر آثار باستانی کشور هم مصداق دارد. راهکار نخست تملک دولت بر این نوع حرایم و بناهای باستانی واقع در محدوده میراث جهانی است تا بتوان از اقتصاد فرهنگی برای گردشگری در میراث جهانی بهره برد. تملک بر عرصه و حریم میراث جهانی و ملّی بر هر نوع سرمایه. گذاری مقدم است. راهکار قانونی تملک ایجاد و حمایت از تشکیلات حقوقی در ساختار اداری است؛ زیرا محدوده حریم بزرگ بسیاری از آثار میراث جهانی را آثار تاریخی و باستانی فراگرفته است که نیازمند کاوش باستان شناسی و یا تبدیل این آثار به سایت موزه است.

پایان خبر تیتو