نمونه درخواست عدم تحمل حبس

نمونه درخواست عدم تحمل حبس، یک برگه نجات برای اون دسته از عزیزانیه که به دلایل مختلف مثل بیماری های جدی، کهولت سن یا شرایط خانوادگی خاص، دیگه نمی تونن ادامه حبس رو تحمل کنن. این درخواست بهشون کمک می کنه تا به صورت قانونی، پرونده شون دوباره بررسی بشه و شاید بتونن بقیه دوران محکومیتشون رو خارج از زندان سپری کنن. دونستن چم و خم این درخواست و نحوه نگارش صحیحش، می تونه گره گشای خیلی از مشکلات باشه و راه رو برای آزادی هموار کنه.

خب، می رسیم به اصل مطلب. حتماً اسم «عدم تحمل حبس» به گوشتون خورده، مخصوصاً اگه خودتون یا عزیزانتون درگیر مسائل قضایی باشید. شاید فکر کنید خیلی پیچیده است و فقط وکیل ها ازش سر درمیارن، اما اصلاً این طور نیست! این مقاله دقیقا برای این نوشته شده که شما رو قدم به قدم با این موضوع آشنا کنه، از تعریفش بگیرید تا شرایط و مدارک لازم برای درخواستش و در آخر هم یک نمونه کامل و آماده که بتونید ازش استفاده کنید. پس اگه دلتون می خواد مثل یک حقوق دان کاربلد، از ریز و درشت این درخواست سر دربیارید، تا آخرش با ما همراه باشید.

عدم تحمل حبس چیست؟ تعریف و مبانی قانونی

بگذارید با یک مثال ساده شروع کنیم. فرض کنید یکی از عزیزانتون، خدای نکرده، به خاطر یک جرمی محکوم شده و باید مدتی رو در زندان بگذرونه. حالا اگه توی این مدت، به یک بیماری خیلی جدی و صعب العلاج دچار بشه که نگهداریش تو زندان واقعاً غیرممکن باشه و به قول معروف، جونش به خطر بیفته، آیا باز هم باید حتماً تا آخر حبسش رو تو زندان بگذرونه؟ اینجا دقیقاً مفهوم «عدم تحمل حبس» به کارمون میاد.

تعریف حقوقی عدم تحمل حبس

عدم تحمل حبس، یک نهاد قانونیه که به محکومین این امکان رو می ده تا در شرایط خاص و اضطراری، دادگاه یا دادسرا بتونه اجرای حکم حبس رو متوقف کنه یا حتی نوع مجازات رو تغییر بده. هدف اصلیش اینه که اگه ادامه حبس باعث آسیب جدی به سلامت، زندگی یا حتی حیات محکوم بشه، عدالت رعایت بشه و حقوق اون فرد هم نادیده گرفته نشه. به زبان خودمونی تر، قانون به این جنبه انسانی قضیه هم توجه کرده و نمی خواد کسی به خاطر تحمل حبس، جونش رو از دست بده یا سلامتیش به طور جبران ناپذیری به خطر بیفته.

هدف قانونگذار از پیش بینی عدم تحمل حبس

چرا قانونگذار همچین امکانی رو فراهم کرده؟ دلیلش خیلی واضحه: حفظ کرامت انسانی و جلوگیری از آسیب های جبران ناپذیر. هدف این نیست که مجرم از مجازات فرار کنه، بلکه اینه که مجازات جنبه اصلاحی خودش رو حفظ کنه و تبدیل به یک عامل مخرب تر برای زندگی فرد نشه. قانون به این فکر کرده که اگه کسی دیگه توانایی جسمی یا روحی برای تحمل حبس نداره، نگه داشتنش در زندان، نه تنها فایده ای نداره، بلکه می تونه ضررهای جبران ناپذیری رو به خودش، خانواده و حتی جامعه وارد کنه.

مبنای قانونی: ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری

مهم ترین ماده قانونی که مستقیماً به موضوع عدم تحمل حبس می پردازه، ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری هست. این ماده به طور واضح می گه: «هرگاه محکوم به حبس، در اثنای اجرای حکم یا پس از صدور حکم قطعی، به بیماری صعب العلاج یا ناتوانی جسمی یا روانی مبتلا شود، به نحوی که تاب تحمل حبس را نداشته باشد، با تأیید پزشک معتمد و در صورت لزوم پزشک قانونی، اجرای حکم متوقف یا تبدیل به یکی از مجازات های جایگزین حبس می شود.» این یعنی این موضوع فقط یک درخواست ساده نیست، بلکه ریشه در قانون داره و باید بر اساس همین ماده و تبصره های اون اقدام کرد.

تفاوت با سایر نهادهای قانونی

شاید بپرسید این «عدم تحمل حبس» چه فرقی با مرخصی، آزادی مشروط یا تخفیف مجازات داره؟ بذارید شفاف بگم:

• مرخصی: مرخصی برای مدت زمان محدودی داده میشه و محکوم باید بعد از اتمام مرخصی برگرده به زندان. شرایط عدم تحمل حبس دائمی تر و مربوط به ناتوانی کلی برای ادامه حبسه.
• آزادی مشروط: آزادی مشروط بعد از گذراندن بخشی از حبس و با شرایط خاصی مثل حسن رفتار و پرداخت ضرر و زیان داده میشه. در آزادی مشروط، فرد هنوز توانایی تحمل بقیه حبس رو داره، اما به خاطر رفتار خوبش آزاد میشه.
• تخفیف مجازات: تخفیف مجازات معمولاً در مرحله رسیدگی به پرونده و قبل از صدور حکم قطعی یا در شرایط خاصی مثل همکاری با دادگاه اعمال میشه و ربطی به وضعیت جسمی یا روانی محکوم بعد از صدور حکم نداره.

پس می بینید که عدم تحمل حبس یک مفهوم کاملاً جدا و با هدف خاص خودشه که به سلامت و وضعیت جسمی و روانی محکومین در حین تحمل حبس یا پس از صدور حکم قطعی نگاه می کنه.

شرایط اعطای عدم تحمل حبس (چه کسانی می توانند درخواست دهند؟)

حالا که فهمیدیم عدم تحمل حبس چیست، باید ببینیم چه کسانی و با چه شرایطی می توانند این درخواست رو به مراجع قضایی بدن. این قسمت از مقاله خیلی مهمه، چون اگه شرایط لازم رو نداشته باشید، درخواستتون به جایی نمی رسه. پس خوب حواستون رو جمع کنید.

شرایط کلی

قبل از اینکه وارد جزئیات بشیم، چند تا شرط کلی وجود داره که لازمه بدونید:

• محکومیت قطعی: اول از همه، فرد باید یک حکم قطعی حبس داشته باشه. یعنی دیگه پرونده ش تمام شده و مجازات حبس براش قطعی شده و در حال اجرا یا در آستانه اجرا باشه.
• عدم امکان تحمل حبس: مهم ترین شرط اینه که واقعاً ادامه حبس برای محکوم غیرقابل تحمل باشه. این یعنی نه تنها سخت باشه، بلکه به طور جدی سلامتی یا حتی جونش رو تهدید کنه.
• تأیید مراجع پزشکی: این مورد رو نمی تونید همینطوری شفاهی بگید. حتماً باید مدارک پزشکی معتبر و تأییدیه پزشک معتمد دادگاه یا پزشکی قانونی رو داشته باشید.

مصادیق عمده عدم تحمل حبس

حالا بریم سراغ جزئیات بیشتر و ببینیم در چه مواردی معمولاً عدم تحمل حبس تأیید میشه:

بیماری های جسمی و روانی حاد

اینجا قلب ماجرای عدم تحمل حبس قرار داره. اگه بیماری شما یا عزیزتون اونقدر جدی باشه که نتونه ادامه حبس رو تحمل کنه، می تونید درخواست بدید.

• بیماری های لاعلاج یا صعب العلاج: این بیماری ها مثل سرطان در مراحل پیشرفته، نارسایی های شدید کلیوی، قلبی، کبدی، ایدز پیشرفته و… که نیاز به مراقبت های دائم و تخصصی دارن. زندان معمولاً امکانات لازم برای همچین مراقبت هایی رو نداره.
• بیماری هایی که نیاز به مراقبت های ویژه پزشکی دارن: بعضی بیماری ها شاید لاعلاج نباشن، اما نیاز به رژیم غذایی خاص، داروهای حساس، تجهیزات پزشکی یا محیطی کاملاً استریل دارن که در فضای زندان عملاً فراهم نیست و عدم دسترسی به اون ها می تونه به سرعت وضعیت بیمار رو بدتر کنه.
• بیماری های روانی شدید: بعضی از اختلالات روانی اونقدر شدیدن که فرد نمی تونه واقعیت رو درک کنه، یا رفتارهاش غیرقابل کنترل میشه. در این موارد، تحمل حبس نه تنها بی فایده است، بلکه می تونه باعث تشدید بیماری و خطر برای خودش یا دیگران بشه. تشخیص این موارد هم حتماً با روانپزشک و تأیید پزشکی قانونیه.

یادتون باشه، در تمام موارد مربوط به بیماری، حرف آخر رو نظریه پزشکی قانونی می زنه. پس جمع آوری مدارک پزشکی کامل و دقیق، فوق العاده مهمه.

کهولت سن

سن بالا هم می تونه یکی از دلایل درخواست عدم تحمل حبس باشه. وقتی سن آدم زیاد میشه، توانایی های جسمی و روحی هم کاهش پیدا می کنه و تحمل شرایط سخت زندان، مثل جوانی نیست.

• حدود سنی مد نظر: معمولاً سن مشخصی در قانون برای کهولت سن ذکر نشده، اما اغلب مراجع قضایی افراد بالای ۷۰ سال رو در نظر می گیرند. البته فقط سن نیست که مهمه، بلکه وضعیت جسمی و ناتوانی های ناشی از سن بالا هم باید وجود داشته باشه.
• ناتوانی های جسمی ناشی از سن بالا: مثلاً کسی که به خاطر سن زیاد، دیگه نمی تونه کارهای شخصی خودش رو انجام بده، نیاز به مراقبت دائم داره، یا بیماری های مزمن و متعدد ناشی از پیری داره. اینجا هم تأیید پزشک و پزشکی قانونی حرف اول رو می زنه.

شرایط خاص خانوادگی (در صورت تصریح قانونی)

در برخی موارد خاص، شرایط خانوادگی هم می تونه دلیلی برای عدم تحمل حبس باشه، البته این مورد حساس تره و معمولاً نیاز به تصریح قانونی داره:

• سرپرستی تنها و تکفل افراد معلول یا خردسال: اگه محکوم تنها سرپرست خانواده باشه و افراد معلول، بیمار خاص یا کودکان خردسال زیر تکفلش باشن که بدون حضور اون، زندگی شون مختل بشه، ممکنه مورد بررسی قرار بگیره.
• بارداری و شیردهی (برای محکومین زن): این مورد هم از جمله مواردیه که قانونگذار نگاه ویژه ای بهش داره و در صورت بارداری یا شیردهی، معمولاً اجرای حبس به تعویق می افته یا تبدیل به مجازات دیگه ای میشه تا سلامت مادر و کودک به خطر نیفته.

سایر موارد خاص

گاهی اوقات ممکنه شرایطی پیش بیاد که در دسته بندی های بالا نگنجه، اما به شدت به سلامت و زندگی محکوم آسیب بزنه. در چنین مواردی هم، دادگاه با بررسی دقیق شرایط و با کمک نظریه کارشناسان، می تونه تصمیم بگیره. مهم اینه که شما بتونید با مدارک و دلایل محکم، ثابت کنید که ادامه حبس واقعاً غیرممکنه.

مراحل درخواست عدم تحمل حبس (گام به گام)

خب، تا اینجا فهمیدیم عدم تحمل حبس چیه و چه کسانی می تونن درخواست بدن. حالا نوبت میرسه به بخش عملیاتی قضیه: چطوری باید این درخواست رو بدیم و چه مراحلی رو باید طی کنیم؟ این راهنمای گام به گام بهتون کمک می کنه تا بدون سردرگمی، مسیر رو پیدا کنید.

گام ۱: جمع آوری مدارک

اولین و شاید مهم ترین قدم، جمع آوری مدارکه. بدون مدارک کامل و مستدل، درخواست شما راه به جایی نمی بره. پس این موارد رو حسابی جدی بگیرید:

• مدارک هویتی محکوم: کپی برابر اصل شناسنامه و کارت ملی محکوم.
• رونوشت حکم قطعی محکومیت: مهم ترین مدرک شماست. باید کپی مصدق (یعنی کپی که دفترخانه اسناد رسمی یا دادگاه تأیید کرده که با اصلش برابره) حکم قطعی حبس رو داشته باشید.
• گواهی های پزشکی معتبر و به روز: این قسمت خیلی حیاتیه. باید گواهی از پزشک متخصص مربوطه (مثلاً متخصص قلب، سرطان، روانپزشک و…) داشته باشید که وضعیت بیماری رو به طور کامل شرح بده. در این گواهی باید نوع بیماری، شدت آن، نیاز به مراقبت های خاص، و تأثیر آن بر توانایی تحمل حبس به وضوح قید شده باشه. مدارک بیمارستانی، جواب آزمایشات، سی تی اسکن، ام آر آی و هر چیزی که بیماری رو تأیید کنه، ضمیمه کنید.
• مدارک مرتبط با شرایط خاص: اگه درخواستتون به خاطر شرایط خانوادگیه، باید مدارک مربوطه رو ارائه بدید. مثلاً گواهی سرپرستی، شناسنامه فرزندان، گواهی معلولیت از بهزیستی، گواهی تولد نوزاد و… .

گام ۲: ارجاع به پزشکی قانونی

بعد از اینکه مدارک اولیه رو جمع کردید، احتمالاً دادگاه برای تأیید وضعیت پزشکی، پرونده رو به پزشکی قانونی ارجاع میده. این مرحله خیلی مهمه، چون نظریه پزشکی قانونی برای دادگاه کاملاً معتبر و ملاک تصمیم گیریه.

• اهمیت و مرجع ارجاع: پزشکی قانونی، مرجع تخصصی برای تأیید وضعیت های پزشکی در پرونده های قضاییه. ارجاع معمولاً از طرف دادگاهی که حکم قطعی رو صادر کرده یا دادسرای مجری حکم انجام میشه.
• روند بررسی و صدور نظریه: شما یا وکیلتون باید مراحل لازم برای مراجعه به پزشکی قانونی رو طی کنید. اونجا پزشکان متخصص، تمام مدارک پزشکی شما رو بررسی می کنن، معاینات لازم رو انجام میدن و در نهایت یک نظریه کتبی در مورد توانایی یا عدم توانایی شما در تحمل حبس صادر می کنن. این نظریه معمولاً به طور مستقیم برای مرجع قضایی ارسال میشه.

گام ۳: تنظیم متن درخواست/لابحه

حالا نوبت به نگارش خود درخواست میرسه. این متن باید کاملاً حقوقی، مستدل و محترمانه باشه. حتی اگه نمونه آماده هم دارید، باید اون رو با جزئیات پرونده خودتون تطبیق بدید.

• معرفی اجزای اصلی درخواست:
  • عنوان: باید مشخص باشه که درخواست برای چیه. (مثلاً: درخواست اعمال ماده ۵۲۲ ق.آ.د.ک و تقاضای عدم تحمل حبس)
  • مخاطب: دقیقاً باید خطاب به کدوم مرجع باشه (مثلاً: ریاست محترم دادگاه صادرکننده حکم قطعی یا ریاست محترم دادسرای عمومی و انقلاب، واحد اجرای احکام).
  • مشخصات: اطلاعات کامل محکوم (نام، نام خانوادگی، نام پدر، شماره ملی، آدرس) و در صورت وجود، مشخصات وکیل.
  • موضوع: دوباره تکرار میشه که درخواست عدم تحمل حبس هست.
  • شرح: در این قسمت، باید داستان رو به زبان حقوقی توضیح بدید. حکم چی بوده؟ چقدر از حبس گذشته؟ چه بیماری ای پیش اومده؟ چه عوارضی داره؟ چرا ادامه حبس غیرممکنه؟
  • دلایل: اشاره به ماده قانونی (ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری و تبصره های آن) و سایر مستندات.
  • مستندات/ضمایم: لیست تمام مدارکی که پیوست کردید.
  • امضا: نام و امضای محکوم یا وکیلش.
• نکات کلیدی در نگارش:
  • رسمی و مستدل: لحن باید رسمی و حقوقی باشه. از احساسات گرایی پرهیز کنید و فقط روی واقعیت ها و دلایل قانونی تمرکز کنید.
  • محترمانه: همیشه با احترام کامل به مرجع قضایی بنویسید.
  • واضح و مختصر: مطالب رو رک و پوست کنده بیان کنید. از حاشیه رفتن خودداری کنید و اصل مطلب رو برسونید.

گام ۴: ثبت و تقدیم درخواست

بعد از اینکه درخواست رو آماده کردید، نوبت به ثبت و ارسالش میرسه.

• مرجع تقدیم درخواست: این درخواست رو باید به دادگاهی که حکم قطعی رو صادر کرده (مثلاً دادگاه تجدیدنظر یا کیفری یک) یا دادسرای عمومی و انقلاب (واحد اجرای احکام) تقدیم کنید. معمولاً دادسرای مجری حکم، مرجع مناسب تری برای شروع فرایند هست.
• نحوه ثبت: امروزه بیشتر کارهای قضایی از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی انجام میشه. باید درخواست و مدارک رو به این دفاتر ببرید تا ثبت بشن و به مرجع مربوطه ارسال بشن. حتماً ازشون یک کد رهگیری بگیرید.

گام ۵: پیگیری پرونده

کار به همین جا ختم نمیشه. باید پیگیر پرونده باشید تا ببینید در چه مرحله ایه.

• اهمیت پیگیری مستمر: با کد رهگیری که از دفاتر خدمات قضایی گرفتید، می تونید از طریق سامانه ثنا یا با مراجعه حضوری (یا از طریق وکیل) وضعیت پرونده رو پیگیری کنید. این پیگیری به شما کمک می کنه تا از مراحل دادرسی باخبر باشید و در صورت لزوم، مدارک تکمیلی ارائه بدید یا توضیحات لازم رو به دادگاه بدید.
• مدت زمان تقریبی رسیدگی: زمان رسیدگی به این درخواست ها متغیره و به حجم کاری دادگاه، کامل بودن مدارک و پیچیدگی پرونده بستگی داره. اما معمولاً از چند هفته تا چند ماه طول می کشه. صبور باشید و پیگیری رو فراموش نکنید.

نمونه درخواست عدم تحمل حبس (همراه با توضیحات و نکات)

حالا که تمام مراحل رو توضیح دادیم، وقتشه که یک نمونه عملی از درخواست عدم تحمل حبس رو براتون بذاریم. این نمونه رو می تونید کپی کنید و با اطلاعات پرونده خودتون ویرایشش کنید. فقط حواستون باشه که این یک قالب کلیه و حتماً باید جزئیات پرونده شما به دقت داخلش قرار بگیره.

توضیح تفصیلی ساختار نمونه

اینجا هر بخش از نمونه فرم رو توضیح میدیم تا دقیقاً متوجه بشید چی رو کجا بنویسید:

• بسمه تعالی و تاریخ/شماره/پیوست: اینها اطلاعات اداری اولیه هستن. تاریخ روز رو بنویسید. شماره و پیوست رو یا خالی بذارید تا مرجع قضایی تکمیل کنه، یا تعداد مدارک پیوستی رو مشخص کنید.
• ریاست محترم: نام دقیق مرجع قضایی رو بنویسید. مثلاً ریاست محترم دادسرای عمومی و انقلاب، واحد اجرای احکام [نام شهرستان] یا ریاست محترم شعبه [شماره شعبه] دادگاه [نام دادگاه صادرکننده حکم قطعی].
• موضوع: دقیقاً بنویسید که درخواست برای چیه.
• با سلام و احترام: شروع متن به صورت رسمی.
• احتراماً به استحضار عالی می رساند: اینجا شروع به توضیح می کنید.
• مشخصات محکوم: نام کامل، نام پدر، شماره ملی، آدرس پستی دقیق رو بنویسید.
• مشخصات پرونده: کلاسه پرونده (شماره ای که به پرونده شما اختصاص داده شده)، نام شعبه صادرکننده حکم، شماره دادنامه قطعی و تاریخ صدورش، و مدت و نوع حبس.
• مدت سپری شده حبس: بنویسید از چه تاریخی در حال تحمل حبس هستید و چه مدت از آن را گذرانده اید.
• شرح دقیق بیماری/وضعیت: اینجا باید با جزئیات کامل وضعیت جسمی یا روانی خودتون رو شرح بدید. از چه تاریخی بیماری شروع شده؟ نام دقیق بیماری چیه؟ چه عوارضی داره؟ چرا ادامه حبس برای شما غیرممکنه؟ چه مراقبت هایی نیاز دارید که در زندان فراهم نیست؟ اگه نظریه پزشکی قانونی از قبل دارید، به اون اشاره کنید.
• دلایل قانونی و درخواست: به ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری اشاره کنید و با توجه به مستندات، درخواست کنید که مجازات حبس شما تبدیل، تخفیف یا متوقف بشه.
• مدارک و مستندات پیوستی: یک لیست دقیق از تمام مدارکی که همراه درخواست ارسال می کنید، بنویسید. این کار به مرتب بودن پرونده کمک می کنه.
• نام و نام خانوادگی و امضا: در نهایت، نام و امضای محکوم یا وکیلش.

نمونه عملی درخواست عدم تحمل حبس (قابل کپی)

حالا نوبت به فرم خام درخواست میرسه. این رو با اطلاعات خودتون پر کنید:

[شروع نمونه فرم]

بسمه تعالی

تاریخ: [تاریخ نگارش درخواست، مثلاً ۱۴۰۲/۱۰/۲۰]
شماره: [خالی بگذارید تا توسط مرجع قضایی تکمیل شود یا در صورت وجود، شماره ثبت دفتر خدمات قضایی را بنویسید]
پیوست: [تعداد و نوع مدارک پیوست شده، مثلاً: ۵ برگ کپی مدارک پزشکی و دادنامه]

ریاست محترم [نام دادگاه صادرکننده حکم قطعی / دادسرای عمومی و انقلاب (واحد اجرای احکام) شهرستان [نام شهرستان]]

موضوع: درخواست اعمال ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری و تقاضای عدم تحمل حبس

با سلام و احترام،

احتراماً به استحضار عالی می رساند:

اینجانب [نام و نام خانوادگی محکوم علیه] فرزند [نام پدر]، دارای شماره ملی [شماره ملی محکوم علیه] و به نشانی [آدرس کامل پستی محکوم علیه یا وکیل]، محکوم علیه پرونده کلاسه [شماره کلاسه پرونده، مثلاً ۰۲۰۰۵۴۳۲۱] صادره از [نام و شماره شعبه دادگاه، مثلاً شعبه ۲۰ دادگاه کیفری ۲ شهرستان تهران]، به موجب دادنامه قطعی شماره [شماره دادنامه قطعی، مثلاً ۰۲۰۹۹۷۰۶۷۸۸۰۰۰۱۱] مورخ [تاریخ صدور دادنامه، مثلاً ۱۴۰۱/۰۳/۱۵] به تحمل [مدت و نوع حبس، مثلاً: ۲ سال حبس تعزیری] محکوم گردیده ام.

اینجانب از تاریخ [تاریخ شروع تحمل حبس، مثلاً ۱۴۰۱/۰۷/۰۱] در [نام زندان محل نگهداری، مثلاً زندان اوین] مشغول تحمل حبس بوده و [میزان حبس سپری شده، مثلاً ۱ سال و ۴ ماه] از دوران محکومیت خود را سپری نموده ام.

متأسفانه، از تاریخ [تاریخ شروع بیماری یا تشخیص دقیق، مثلاً ۱۴۰۲/۰۱/۱۰] به بیماری [نام دقیق بیماری با جزئیات، مثلاً نارسایی پیشرفته کلیه که نیاز به دیالیز منظم دارد / سرطان خون مرحله چهارم / کهولت سن و ناتوانی در انجام امور شخصی و بیماری های مزمن قلبی] مبتلا هستم. بر اساس گواهی های پزشکی [نام و تخصص پزشک معالج، مثلاً پزشک متخصص نفرولوژی خانم دکتر راد] و تشخیص های مراجع درمانی، وضعیت جسمانی/روانی اینجانب به گونه ای است که ادامه تحمل حبس برایم میسر نبوده و سلامت و حیاتم را به طور جدی تهدید می نماید.

[شرح دقیق تر وضعیت بیماری و عوارض آن در زندان، مثال: این بیماری نیاز به مراقبت های پزشکی دائم، داروهای خاص و رژیم غذایی ویژه ای دارد که در محیط زندان عملاً فراهم نمی باشد و عدم دسترسی به آن منجر به تشدید بیماری و خطر جانی برای اینجانب شده است. همچنین، بیماری نارسایی پیشرفته کلیه موجب ضعف مفرط جسمانی، بی حالی و نیاز مبرم به دستگاه دیالیز در فواصل زمانی مشخص گردیده است که تحمل شرایط زندان را غیرممکن می سازد. (یا در مورد کهولت سن: به دلیل سن بالای ۷۵ سال و ابتلا به پوکی استخوان شدید و آرتروز پیشرفته، قادر به حرکت مستقل نبوده و نیاز به کمک و مراقبت شبانه روزی دارم که در زندان مقدور نمی باشد.)]

در این خصوص، [در صورت وجود: نظریه پزشکی قانونی محترم به شماره [شماره ارجاع پزشکی قانونی در صورت وجود] مورخ [تاریخ نظریه] نیز مؤید عدم توانایی اینجانب در تحمل ادامه کیفر می باشد. / در صورت عدم وجود: از محضر عالی تقاضا دارم دستور فرمایید وضعیت اینجانب توسط پزشکی قانونی مورد بررسی قرار گیرد.]

لذا با عنایت به ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری و تبصره های ذیل آن (و سایر مواد قانونی مربوطه) و با توجه به مستندات پزشکی پیوست که محرزکننده عدم تحمل حبس می باشد، از محضر عالی تقاضای صدور دستور مقتضی مبنی بر تبدیل یا تخفیف مجازات حبس یا هرگونه اقدام قانونی مناسب که منجر به رفع تحمل حبس از اینجانب گردد را استدعا دارم.

مدارک و مستندات پیوستی:

1. کپی مصدق شناسنامه و کارت ملی محکوم علیه.
2. کپی مصدق دادنامه قطعی صادره.
3. گواهی پزشک متخصص [نام تخصص، مثلاً نفرولوژی] مورخ [تاریخ گواهی] به شماره [شماره گواهی یا شماره نظام پزشکی].
4. [در صورت وجود] نظریه پزشکی قانونی به شماره [شماره نظریه] مورخ [تاریخ نظریه].
5. [سایر مدارک مرتبط مانند سوابق بستری در بیمارستان، جواب آزمایشات، سی تی اسکن، گواهی از بهزیستی و غیره].

با تشکر و تجدید احترام

نام و نام خانوادگی: [نام محکوم علیه یا وکیل وی]

امضا:

[پایان نمونه فرم]

نکات مهم قبل از استفاده از نمونه

اگه قراره از این نمونه استفاده کنید، حتماً این چند تا نکته رو یادتون باشه:

• ضرورت شخصی سازی و تطبیق با شرایط پرونده: این فقط یک الگویه. شما باید تک تک جاهای خالی رو با اطلاعات دقیق و واقعی پرونده خودتون پر کنید. هیچ دو پرونده ای کاملاً شبیه هم نیستند.
• اهمیت مشورت با وکیل متخصص حقوقی: حتی اگه خودتون احساس می کنید از پسش برمیاید، باز هم توصیه اکید می کنیم که حتماً با یک وکیل متخصص مشورت کنید. وکیل ها با ریزه کاری های حقوقی و رویه دادگاه ها آشنایی دارن و می تونن بهترین راهنمایی رو بهتون بکنن.
• لزوم ضمیمه کردن تمامی مدارک پشتیبان و به روز: هر مدرکی که فکر می کنید می تونه به اثبات ادعای شما کمک کنه، باید ضمیمه بشه. گواهی های پزشکی هم باید حتماً جدید و به روز باشن.

نتیجه گیری

دیدید که درخواست عدم تحمل حبس، اونقدرها هم که فکر می کردید، پیچیده نیست. این یک فرصت قانونیه که به محکومین بیمار یا سالمند، این امکان رو می ده تا در شرایط خاص، ادامه حبسشون بازنگری بشه و شاید بتونن بقیه دوران محکومیتشون رو در کنار خانواده و با مراقبت های لازم سپری کنن. مهم اینه که اطلاعات کافی داشته باشید و بدونید چطور باید این مسیر رو طی کنید.

حالا که با تعریف، شرایط، مراحل و حتی یک نمونه آماده درخواست آشنا شدید، می تونید با آگاهی بیشتری قدم بردارید. یادتون باشه، دقت در جمع آوری مدارک، نگارش دقیق درخواست و پیگیری مستمر، کلید موفقیت در این راهه. و البته، اگه شرایط پیچیده بود، به قول معروف «کار را به کاردان بسپارید» و حتماً با یک وکیل متخصص مشورت کنید. سلامتی و آرامش شما مهم ترین چیزه.