نظارت دهه شصتی وزارت ارشاد در جهان هوش مصنوعی!

به گزارش تیتو عصری که امروزه در آن زندگی می کنیم مدام با تغییر و تحول در تکنولوژی رو به رو است؛ تا حدی که بسیاری از دانشمندان و متخصصان تکنولوژی تخمین می زنند بسیاری از مشاغل زودتر از آنچه تصورش را می کنیم حذف خواهند شد.

این مسئله به طور حتم گریبانگیر نهادهایی مانند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم خواهد شد و لازم است که این ارگان خود را با تغییر و تحولات دنیای مدرن وفق دهد. 

وظایف دهه شصتی در عصر هوش مصنوعی و دهکده جهانی

سال هاست که وزارت ارشاد وظایفی ثابت و بدون تغییر در حوزه موسیقی داشته است که شاید آن وظایف امروزه همچون سابق از اهمیت خاصی برخوردار نباشند. درحقیقت یکی از اصلی ترین وظایف وزارت ارشاد صدور مجوز برای انتشار آثار هنرمندان است که به این واسطه می توانند آثار موسیقی خود را در کنسرت هایشان اجرا کنند که به همین دلیل شاید بتوان این مجوز را مهمترین ابزار حاکمیتی وزارت ارشاد در حوزه موسیقی دانست. در عین حال حتما هنرمندانی مثل «محسن چاوشی» هم هستند که تمایلی به برگزاری کنسرت ندارند و در نتیجه نیازی هم به مجوز ارشاد ندارند. آنچه اکنون رخ داده این است که این افراد به راحتی می توانند آثار خود را در پلتفرم های بین المللی مانند اسپاتیفای اینستاگرام یوتیوب اپل موزیک و… آپلود کنند و درآمد مناسب دلاری داشته باشند که برای برخی هنرمندان چهره جایگزین مهمی برای کسب درآمد از پلتفرم های داخلی است. حتی هنرمندی تازه کار با ساخت یک اثر هنری با کیفیت تنها با یادگیری چند راه حل کوتاه به راحتی می تواند صفحات خود در این پلتفرم ها را بالا بیاورد که بسیاری هم در حال انجام همین کار هستند؛ چه بسا مردم عادی بدون داشتن مهارت خاصی از این پلتفرم ها درآمد بسزایی کسب کرده اند.

این در حالی است که چهره های مشهور موسیقی همواره تاثیر قابل توجهی بر مخاطبان خود داشته اند و به راحتی می توانند از طرفداران خود بخواهند که با استریم کردن آثارشان در درگاه های مختلف آنها را حمایت کنند که به طور حتم چنین هم خواهد شد.

به طور کلی اگر هنرمندی علاقه ای به دریافت مجوز و ممیزی آثارش در داخل کشور نداشته باشد کار خاصی از دست وزارت ارشاد بر نمی آید و عملا در این شرایط یکی از وظایف مهم این نهاد ملغی می شود؛ نهایتا آنکه بتواند برای دریافت مجوزهای آتی فرد مسائلی ایجاد کند یا اینکه با همکاری نهادهای دیگر او را احضار کند و مورد پرسش قرار دهد. 

از این موضوع که بگذریم یکی دیگر از روندهای درحال رشد در حوزه موسیقی که به نوعی نیاز به مجوز انتشار محصول توسط وزارت ارشاد را با تردید مواجه می کند همکاری هنرمند با تهیه کننده خارجی و انتشار اولیه اثر در پلتفرم های بین المللی است. در این شرایط تهیه کننده خارجی می تواند با استفاده از درصد مالکیت خود درخواست اجرای صحنه ای اثر در خارج از کشور را مطرح کند. البته باز هم وزارت ارشاد می تواند برای کارهای آتی هنرمند او را مورد بازخواست قرار دهد.

کرونایی که کنسرت مجازی را به ما یاد داد

کنسرت ها دیگر ابزار کنترلی مهم وزارت ارشاد برای اهالی موسیقی هستند. از روزی که برای کنسرت های مجازی بلیت خریدیم و از طریق پلتفرم ها کنسرت مجازی تماشا کردیم زمان زیادی نگذشته است؛ این یکی از مواردی بود که کرونا به ما یاد داد. با پیشرفت روز افزون تکنولوژی و ابزاری مانند عینک های واقعیت مجازی که روز به روز پیشرفته تر می شوند بعید نیست که در آینده ای نزدیک مخاطبان بتوانند در خانه بمانند و با شبیه سازی فضا خود را در یک سالن کنسرت پیدا کنند!

جشنواره های دولتی ایده های قدیمی

برگزاری جشنواره های موسیقی دولتی یکی دیگر از وظایف وزارت ارشاد است که استقبال از این جشنواره ها با یک دهه گذشته قابل مقایسه نیست. بسیاری از کارشناسان حوزه موسیقی معتقدند که استمرار ایده های قدیمی در روند برگزاری این جشنواره ها نه تنها باعث پیشرفت نمی شوند؛ بلکه گاهی دچار پسرفت هم می شوند.

ماجرا درباره جشنواره های دولتی مانند جشنواره موسیقی فجر زمانی مهم می شود که بدانیم جشنواره های فجر عملا پیشانی رویدادهای فرهنگی کشور در ایام پیروزی انقلاب اسلامی هستند و طبق رویه معمول برگزاری پر زرق و برق و پرمخاطب آن می تواند اثرات قابل توجهی بر حال و هوای فرهنگی کشور داشته باشد.

با این تفاسیر سوالی که مطرح می شود این است که در آینده ای نزدیک دقیقا چه کارکردی برای وزارت ارشاد در عرصه موسیقی باقی می ماند؟ وزارتخانه ای که شاید اصلی ترین وظایفش حمایت از هنرمندان و هموار کردن مسیر برای آن ها باشد.

جشنواره جوان را دریابید

برای پاسخ به پرسش بالا مثال ساده ای که وزارت ارشاد در حال حاضر می تواند آن را جدی بگیرد و به طور حقیقی به آن عمل کند حمایت از استعدادهای جشنواره موسیقی جوان است. این جشنواره امسال هفدهمین دوره خود را هم پشت سر گذاشت اما همواره متولیان برگزاری آن برنامه ای برای آینده استعدادها نداشتند؛ چراکه می گویند بودجه کافی در اختیارشان نیست. وزارت ارشاد می تواند با راه اندازی آکادمی های هنری در کل کشور و با در اختیار داشتن اساتید سرشناس موسیقی این افراد را بورسیه تحصیلی کرده و برای آینده آن ها برنامه ریزی کند تا در آینده بتواند موسیقی ایران را بیش از پیش به جهان معرفی کند.

ارکسترهای سمفونیک و ملی در دستور کار قرار دهید 

همچنین با توجه به آن که مدیریت ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر موسیقی ملی ایران برعهده وزارت ارشاد است باید به مسائلی از جمله آموزش و تربیت نوازندگان و رهبران ارکستر و البته ساخت سالن های مناسب برای برگزاری کنسرت ارکسترها اشاره کرد. هرچند که ارکستر سمفونیک در این سال ها افت و خیز زیادی داشته اما ارکستر ملی ایران تقریبا رها شده است و برنامه سالانه و مدونی برای آن وجود ندارد؛ چه برسد به آنکه مسئولان امر به فکر تامین سال های تمرین و… برای آن باشند.

گروه های بانوان را دریابید!

حمایت از آن دسته هنرمندان موسیقی که به معنای واقعی برای هنر کار می کنند و به دلیل نداشتن رویکردهای تجاری حامی مالی ندارند می تواند یکی از وظایف مهم این روزهای وزارت ارشاد باشد؛ حمایت هایی که حداقل آن فراهم آوردن سالن اجرا با قیمت مناسب تبلیغات و مسائلی از این دست است.

مصداق این امر هم گروه های موسیقی بانوان هستند که مشکلات زیادی سر راه اجاره سالن برای آن ها وجود دارد که تیتو قبلا در گزارش هایی به آن پرداخته است. این گروه تنها اجازه برگزاری در دو سالن وحدت و نیاوران را دارند؛ آن هم در ساعت ۲ بعدازظهر. به عنوان مثال در گرمای ظهر تابستان اولویت چه کسانی حضور در کنسرت است؟ یا چند درصد از بانوان به واسطه ساعت کاری امکان حضور در چنین کنسرت هایی را دارند. همه این ها در شرایطی است که این گروه ها همان اجاره بهایی را پرداخت می کنند که عوامل یک کنسرت در ساعت ۹ شب پرداخت می کند!

بیشتر بخوانید:

نیوشا بریمانی هستم؛ یک پوست کلفت!

یک روایت از اجحاف سالن های موسیقی در حق کنسرت بانوان

درباره کنسرت های عصر گاهی بانوان و چند چالش

صدور مجوزهای پاپ را ساماندهی کنید

چهارمین پیشنهاد نیز درباره صدور مجوز تک آهنگ های پاپ و نظارت بر کیفیت موسیقایی کنسرت های پاپ است.

یکی از اقدامات روتین این روزهای وزارت ارشاد صدور مجوز تک آهنگ های پاپ است که هر ماه نیز گزارشی بلندبالا از آن ها منتشر می کند. کارشناسان و منتقدان حوزه موسیقی بر این باورند که در میان این لیست ها خوانندگانی با مجوز وزارت ارشاد روی کار می آیند که حتی نت خوانی هم بلد نیستند. هرچند گروه دیگری از کارشناسان معتقدند که وزارت ارشاد نباید به بررسی کیفی آثار ورود کند و باید اجازه دهد که مخاطب آثار کم کیفیت را از چرخه عرضه حذف کند اما نمی تواند منکر این موضوع شد که وزارت ارشاد به هر صورت وظیفه دارد که بر اساس کیفیت آثار خدمات متفاوتی را به هنرمندان ارائه دهد. 

اعتبار مجوزهای ارشاد را تقویت کنید

احتمالا مهمترین وظیفه وزارت ارشاد که باید آن را با جدیت پیگیری کند افزایش اعتبار مجوزهای برگزاری کنسرت در استان ها و شهرهای مختلف است. اعتبار این مجوزها و زیر سوال بردن آن از سوی مقامات محلی یکی از بزرگترین چالش های وزارت ارشاد در حوزه موسیقی در بیش از یک دهه اخیر است. البته باید یادآور شد که در یکی دو سال اخیر وزارت ارشاد تلاش قابل توجهی را برای حمایت از اعتبار مجوزهایش کرده است که از آن جمله می توان به چالش وزارت ارشاد با استانداری اصفهان برای برگزاری کنسرت علیرضا قربانی اشاره کرد. پس از آن نیز گفته شد که سند ملی موسیقی حسن ختامی بر حواشی یک دهه اخیر حوزه موسیقی خواهد بود. باید منتظر ماند و دید که آیا سند ملی موسیقی می تواند به داد مجوزهای ارشاد برسد؟

بیشتر بخوانید:

تقابل مجدد وزارت ارشاد و مسئولان اصفهانی برای اجرای قانون رسمی کشور!

پایان خبر تیتو