رازهای باورنکردنی فروشگاه های پلاسکو! – تیتو

به گزارش تیتو، فروشگاه های پلاسکو کم حاشیه به نظر می رسند اما پشت این ظاهر مظلومانه رازهایی باورنکردنی پنهان شده است.

هفت صبح در گزارشی نوشت: اسم مغازه پلاسکو آدم را یاد پلاستیک می اندازد اما اگر وارد یکی از آنها شوید، همه چیز از خلال دندان تا دیگ بزرگ پخت وپز را پیدا می کنید. آقا یوسف حدود 10 سال یک مغازه پلاسکو را اداره می کند. می گوید آنقدر خرده ریزه داخل مغازه وجود دارد که کسی نتواند دست خالی خارج شود.

حتی اگر بتوانید از راهروهای تودرتو و ردیف بشقاب، کاسه و لیوان های رنگارنگ بگذرید و دست به سبدهای رنگی و ظرف های غذا و قهوه خوری های زیبا نزنید، بالاخره قبل خروج، جایی که شمع های رنگارنگ، ماگ های هیجان انگیز و مگنت های خوش رنگ و لعاب ردیف شده اند، گیر می افتید. آقا یوسف چیدمان مغازه را مشتری پسند انجام می دهد و این را جزو رازهای کسب وکارش می داند.

برای همین از شغلش راضی است و می گوید اگر روزی بین پنج تا هفت میلیون فروش نکند، کرکره ها را پایین نمی کشد. آن طرف داستان را هم نباید نادیده گرفت؛ ماهی 60 میلیون تومان اجاره می پردازد و به سه تا کارگر روی هم ماهی 40 میلیون تومان حقوق می دهد. حساب و کتابی انجام می دهد و می گوید اگر ماهیانه کمتر از 150 میلیون دخل بزند، ضرر کرده است.

تعداد مغازه های پلاستیک فروشی در چند سال گذشته خیلی زیاد شده، واقعیت چیست، سود خوبی دارد؟

ببینید هر کس بگوید این کار سود خوبی ندارد دروغ گفته. مگر این که مغازه اش در محله خلوت باشد و خیلی به چشم نیاید. شغل ما با زندگی مردم گره خورده. یعنی همه وسایلی که برای غذا پختن، غذا خوردن و سرو غذا نیاز است ما داریم. شاید مردم از بقیه مخارج غیر ضروری بزنند ولی استکان و لیوان و رنده که نمی توانند نخرند.

تازه این روزها فضای مجازی هم هست و هر چند وقت یک بار یک چیزی مد می شود و مشتری دنبالش است. به همین دلیل فروش مغازه زیاد است. همین بالا رفتن فروش باعث می شود به سود برسیم. چون مگر روی یک رنده کوچک پلاستیکی چقدر سود می کنیم. یک رنده 45 هزار تومان است اگر 25 درصد روی آن سود کنیم، چیزی حدود 10 هزار تومان است. اما اگر تعداد جنس هایی که می فروشیم زیاد باشد این رقم بالا می رود.

تمام اجناس مغازه که ارزان نیست. کلی جنس دارید. قابلمه های شیشه ای، قوری و کتری پیرکس، سرویس قاشق و چنگال، سرویس پارچ و لیوان، دمپایی و اسپرسوساز و …

بله ما حداقل بین 400 تا 450 نوع جنس متفاوت داریم. یعنی اگر نداشته باشیم جنسمان جور نیست. مثلا کسی که برای خرید جهیزیه می آید. اول می آید که وسایل پلاستیکی مثل سبد و لگن و بانکه های جا ادویه و حبوبات و سطل برنج و سطل آشغال بخرد. ولی وقتی می بیند، سرویس قاشق چوبی هم داریم آن را هم روی خریدش اضافه می کند.

یا آن قدر خرده ریز داریم که وقتی قفسه ها را نگاه می کند یک چیزی بر می دارد. ما از خاک اندار تا جاروی دستی شمالی و جاروی پلاستیکی تا جای دستمال کاغذی و جا حوله ای و حتی دمپایی حمام هم داریم. یعنی باید کاری کنیم که کسی که می خواهد خرید کند، یک دفعه همه خریدش را در مغازه ما انجام بدهد.

یعنی یک جوری مشتری را گیر می اندازید؟

چاره ای نداریم. باید با هر شگردی مشتری را جذب کنیم. ما یک صفحه مجازی داریم و هر دو هفته یک بار بعضی وسایل که لب پر شده یا مثلا قالبش مشکل پیدا کرده یا از کارخانه گل قوری با در آن همخوانی ندارد یا بشقاب و کاسه هایی که تک مانده را با قیمت 10 تا 20 درصد زیر قیمت خرید می فروشیم.

این جوری مشتری وقتی قیمت ها را با بقیه مغازه ها مقایسه می کند، قطعا برای خرید می آید. مشتری برای خرید جنس های حراجی می آید، اما چند تا چیز دیگر هم می خرد که اصلا توی حراج نبوده. همین سود ما می شود. البته آن جنس ها را هم اگر حراج نگذاریم به دلیل عیب و ایرادی که دارد کسی نمی خرد و بهتر است با قیمت پایین ردشان کنیم بروند و جا را تنگ نکنند.

پس یکی از شگردهایتان را لو دادید.

این که شگرد خاصی نبود. برای اینکه چرخ مغازه را بچرخانیم و بتوانیم چک ها را پاس کنیم و اجاره مغازه را بدهیم هر روز باید نقشه جدید داشته باشیم تا نگذاریم مشتری دست خالی از مغازه بیرون برود.

این نقشه ها را هم تعریف کنید ما که دیگر غریبه نیستیم و به قول شما همیشه مجبور هستیم این وسایل را بخریم.

خدای ناکرده شایبه کلاه گذاشتن سر مردم پیش نیاید. همه مغازه دارها برای فروش جنس هایشان برنامه دارند. یعنی این شکلی نیست که بروی یک مغازه راه بیندازی و پشت دخل بنشینی و منتظر مشتری باشی تا بیاید و بچرخد و برود. این جوری همان ماه اول ورشکست می شوی و باید بساطت را جمع کنی.

اصلا دیگر اسم شگرد را نمی آوریم، شما چی کار کردید که سر پا ماندید و ورشکست نشدید؟

باید با روح و روان مشتری بازی کنید. ما با قیمت ها بازی می کنیم که خیلی روی جذب مشتری تاثیر دارد. مثلا قیمت اجناس ارزان و کوچک را نسبت به جاهای دیگر ارزانتر می دهیم. مثلا اگر یک مغازه ماگ قهوه خوری را 100 هزار تومان می فروشد ما 80 هزار تومان می فروشیم. یا اگر جایی قوری گل قرمزی 150 هزار تومان است ما 130 هزار تومان می فروشیم.

استکان های کمر باریک ترک که همه جا بین 180 تا 250 هزار تومان است در مغازه ما با قیمت 170 هزار تومان فروخته می شود. چون جنس های ارزان قیمت سود کمتری دارند، ولی تاثیر خوبی روی مشتری می گذارند. وقتی می بینند قیمت این اجناس از بقیه مغازه ها کمتر است، فکر می کنند قیمت وسایل گرانتر هم مناسب تر از فروشگاه های دیگر است. در اصل سود روی فروش اجناس گران قیمت است. مثلا وقتی یک دست قابلمه پیرکس را با قیمت دو میلیون و 500 هزار تومان می فروشی، 250 هزار تا 300 هزار تومان سود می کنی. اما یک قوری 150 هزار تومانی فقط بین 30 تا 35 هزار تومان سود دارد.

یعنی جنس هایی که گرانتر هستند را از بقیه جاها گرانتر می فروشید؟

نه اصلا. آنها را با قیمتی که باید بفروشیم، می فروشیم. ولی چون بعضی از جنس ها را ارزانتر از جاهای دیگر می فروشیم، مشتری فکر می کند این ها هم ارزانتر هستند. وگرنه مشتری اگر متوجه شود جنسی را گرانتر از مغازه های دیگر فروخته ایم، حتما پس می آورد و اگر قبول نکنیم می رود اتحادیه شکایت می کند و دردسر درست می شود. منظور من این است که با ارزان فروشی جنس های ارزان قیمت برای جنس های گران قیمت مشتری بیشتری پیدا می کنیم.

روش جالبی است. اما فکر کنم غول مرحله آخر گیر انداختن مشتری درست روبه روی صندوق است، جایی که مشتری می خواهد اجناسی که خریده را حساب کند، تازه توی دام جدید می افتد؟

دام نیست. یک جور راه و روش مغازه داری است. ولی خیلی خوب جواب می دهد.

بیشتر چه چیزهایی کنار صندوق می چینید؟

چیزهایی که خانم ها دوست دارند یا اگر بچه همراهشان است، توجهش را جلب کند. انواع شمع های رنگی. لیوان های کوچک با طرح بچگانه و کارتونی، انواع مگنت یخچال با شخصیت های عروسکی که بچه دستش را دراز کند و بردارد. یا چیزهای خیلی کاربردی. نمکدان و فلفل پاش، قاشق های چایخوری زیبا، یا قاشق های دست ساز چوبی، گیره و گل سر و عودهای مختلف و خوشبو کننده هایی که این روزها مد شده اند و انواع اسپری خوشبو کننده سرویس بهداشتی و …همین ها ممکن است ناگهان بین 100 تا 300 هزار تومان به بقیه خرید مشتری اضافه کند.

با اینکه تنوع جنس زیاد است و همانطور که خودتان گفتید بین 400 تا 450 نوع جنس مختلف دارید، فروش کدام یک از این وسایل از همه بیشتر است؟

اسم مغازه ما پلاستیک فروشی است اما خود اجناس پلاستیکی فروش کمتری دارند. مثلا در بین وسایلی که جنس پلاستیک دارند، ظروف غذای کودک و ظرف غذایی که در مایکروفر یا فریزر می گذارند فروشش از همه اجناس پلاستیکی بیشتر است. ولی بقیه فروش ما بیشتر تک فروشی است.

ماگ های قهوه، لیوان های مخصوص دمنوش و لیوان فرنچ پرس و لیوان هایی که وارمر دارند، بشقاب و کاسه های رنگی. بانکه های جا ادویه و شیشه های مخصوص شکلات و کلوچه و ظرف های کیک. پکیج جهیزیه هم که همیشه فروش خوبی دارد. یک سرویس کامل از جای ادویه و قند و شکر تا جای حبوبات و برنج و سطل آشغال و … که این روزها رنگ صورتی و سبز مغز پسته ای آن بیشتر فروش دارد.

سختی کار پلاستیک فروشی چیست؟

خرده فروشی کار سختی است. مدام باید حواسمان به قفسه ها باشد. مشتری یک جنس را بر می دارد، چینش کل آن قفسه به هم می ریزد. باید یک نفر مدام حواسش به بهم ریختگی قفسه ها باشد. مغازه شلوغ و بدون نظم مشتری را پس می زند. همیشه باید یک دستمال دستمان باشد و همه جا را تمیز کنیم.

بعد باید از کسری مغازه صورت بگیریم و برویم بازار و …تازه چیدن اجناس جدید هم خودش کلی ماجراست. باید دانه دانه استکان ها را در قفسه بچینیم. بیشتر جنس های ما سایز کوچک هستند، نمکدان و استکان و قوری مخصوص دم کردن زعفران و …چیدمان جنس های ریز خیلی وقت گیر است. بعد یک کار دیگر هم که خیلی سخت است باید در فضای مجازی بچرخیم و ببینیم بلاگرهای معروف مثلا دیروز صبحانه، قهوه شان را در چه ماگی خورده اند.

یا چاقویی که با آن کره یا پنیر بریده اند، چه شکلی است. چون این روزها مشتری حواسش به فضای مجازی است و هر چه که مد می شود ما هم باید داشته باشیم. اگر یکی دو بار بیاید و جنس مورد نظرش را نداشته باشیم، بار سوم دیگر به مغازه ما نمی آید. چند ماه پیش یکی از بلاگرها از کتری و قوری استفاده کرده بود که روی آن پرنده بود. یک روز یک خانم جوانی به مغازه من آمد و گفت از آن مدل قوری و کتری می خواهم.

باور می کنید کل بازار را زیر و رو کردم و نتوانستم مدل آن کتری و قوری را پیدا کنم. یعنی این جور دردسرها را هم داریم. هر بار یک چیزی مد می شود. مثلا یکی می آید، می گوید از آن پیاز خرد کن ها می خوام که نسرین … داشت. می گویم نسرین کیست، می گوید همان خانم بلاگر معروف. پیازهایش را در یک پیاز خرد کن دستی سفید خرد می کند.

یا مثلا یکی می آید و ظرف غذای مدل ظرف غذای دریا می خواهد. من اصلا نمی دانم دریا کی هست. باید بگردم دریا را پیدا کنم و ببینم ظرف غذایش چه شکلی است و بعد بروم بازار پیدا کنم و سفارش بدهم. بیشتر وسایلی که بلاگرها استفاده می کنند خارجی است یا خودشان از سفر آورده اند یا هدیه گرفته اند. به همین دلیل با جنس های عمده موجود در بازار فرق می کند. چند وقت پیش همه مشتری ها لیوان فرنچ پرس می خواستند، چند روز بعد دنبال بانکه ادویه می گشتند که روی در آن کله گوزن باشد و …

الان چه چیزی مد شده؟

این روزها سرویس های طلایی پذیرایی. چون چند بلاگر ظرف های شیرینی خوری و میوه خوری روی میز تبلیغ کرده اند که طلایی است. استکان های کمر باریک ترکیه ای هم همیشه مد است. اسپرسو ساز شارژی و ماگ هایی که ته آن مخلوط کن دارد و خودش آبمیوه می سازد هم خیلی مد شده. اما الان یک مدل جدید آن مد شده که گردنش باریک است و قسمت پایین آن گرد است. ظرف های چوبی سرو غذا هم چند وقتی است مد شده و هنوز هم مشتری دارد. ظرف های بزرگ که روی میز غذا می گذارند و روی آن فینگر فود می چینند و …

برای همین یکی از بچه ها را مامور کنترل اینستاگرام کرده ام. در روز یکی دو ساعت تو صفحه بلاگرهای معروف می چرخد تا ببیند توی چه لیوانی چای می خورند یا مدل قابلمه روی گازشان چیست. از چه کتری استفاده می کنند، دستمال هایشان چه رنگی است. دمپایی حمام و توالتشان چه شکلی است و …تا چند روز دیگر هم وسایل سفره هفت سین را تبلیغ می کنند و باید از الان دنبال سفارش این وسایل باشیم.

قیمت این وسایلی که تبلیغ می کنند چقدر است؟

بستگی دارد. اگر خارجی باشد قیمتش بالاست. مثلا این استکان های جدید گردن باریک حداقل دستی 400 تا 550 هزار تومان قیمت دارند. یا کتری و قوری پیرکس و نقش دار لعابی بسته به مارکی که دارد با قیمت 850 تا چهار میلیون و 500 هزار تومان فروخته می شود. قیمت اسپرسو ساز دستی که از یک ماگ کمی بزرگتر است بین یک میلیون و 500 هزار تومان تا چهار میلیون تومان است. این ظرف های چوبی که غذا یا میوه روی آن می چینند هم بسته به کیفیتی که دارند از 150 هزار تومان تا یک میلیون تومان قیمت دارند.

کسب و کار شما همیشه داغ است یا مثلا روز خاصی در هفته یا ماه فروش بهتری دارید؟

اول ماه که مردم حقوق می گیرند اوضاع بهتر است. اما معمولا در بهار و تابستان که عروسی بیشتر است، پکیج جهیزیه بیشتر می فروشیم. خرده فروشی هم که بیشتر روزها مشتری داریم. وسایل ما به شکلی است که کسی بخواهد کادو بدهد هم می تواند جنس مورد نظرش را در مغازه ما پیدا کند. برای سیسمونی هم ظرف غذای مخصوص کودک و قاشق های پلاستیکی که دهان کودک را زخم نمی کند هم داریم. کلا سعی می کنیم جنسمان همیشه جور باشد.

شب عید هم حتما بازار داغ داغ است؟

خدا را شکر کم کم شروع می شود. دلخوشی بعضی از زنان خانه همین خریدن وسایل رنگی و نو کردن لگن و سبد و قاشق و چنگال و چیزهای قشنگ برای زیبا تر کردن آشپزخانه و کل خانه است.

پس حتما فروشتان در ماه آخر سال اختلاف زیادی با بقیه ماه ها دارد؟

بله بیشتر است. مثلا اگر ماه پیش دخلی که جمع کرده ایم حدود 150 تا 170 میلیون تومان بوده، این رقم در شب عید شاید بین 200 تا 220 میلیون تومان باشد.

شب عید مردم بیشتر چه چیزهایی می خرند؟

بیشتر لیوان و استکان و بشقاب میوه خوری. ظرف های شیرینی و شکلات خوری. چاقوی میوه خوری و قوری. هر سال مدل های جدیدی مد می شود و مردم دوست دارند ظرف های پذیرایی شان مد روز باشد. دمپایی حمام و توالت و کف پوش های سرویس بهداشتی و حمام هم مشتری دارد.

اگر کسی بخواهد وارد این کسب و کار شود، چقدر باید بودجه داشته باشد؟

این کار خیلی دردسر دارد. من گفتم از درآمدش راضی هستم اما کار خسته کننده ای است و خرجش هم خیلی زیاد است. این کار همان طور که گفتم خرده ریز زیاد دارد. به همین دلیل تنوع جنس خیلی بالاست. وقتی تنوع جنس بالا باشد نمی توانی کارت را با یک مغازه کوچک راه بیندازی. باید یک مغازه بزرگ داشته باشی، قفسه چینی کنی و اجناس را طوری بچینی که جلوی چشم مشتری باشد و مجبور نباشد دنبال چیزی بگردد.

باید همه وسایل در دسترس باشد تا اگر چیزی را هم فراموش کرده با دیدنش یادش بیفتد که مثلا درپوش چاه حمام می خواسته و …به همین دلیل اجاره یک مغازه بزرگ خیلی هزینه بالایی دارد. حداقل باید بین 300 تا 500 میلیون تومان پول پیش داشته باشی. اجاره ها هم که بسته به محل از 30 تا 100 میلیون تومان است. شاید هم بیشتر باشد من از بالای شهر و شهرهای دیگر خبر ندارم. پس یک بودجه سنگینی فقط برای جور کردن مغازه باید کنار بگذارید.

بعد تازه وارد خرید اجناس و وسایل مورد نیاز برای برپاکردن مغازه می شوید. ویترین، قفسه ها و نور مغازه و میز پیشخوان حداقل بین 100 تا 150 میلیون تومان خرج دارد. بعد برای پر کردن مغازه حداقل باید بین 200 تا 400 میلیون تومان پول نقد داشته باشید چون نه کارخانه و نه عمده فروش بازار به مشتری جدید جنس چکی نمی دهد. اگر این مقدار بودجه را داشته باشید، می توانید یک مغازه پلاستیک فروشی راه بیندازید.

بعد از چند وقت سرمایه اولیه بر می گردد؟

بستگی به کار و فعالیت خودتان دارد. باید حواستان به همه چیز باشد و بدانید مشتری این روزها دنبال چیست. فعلا که فضای مجازی و چیزهایی که مد می شود، حرف اول را می زند. اگر با سلیقه مشتری جلو بروید بعد از یک سال تا یک سال و نیم بعد هزینه اولیه بر می گردد. ولی این کار خیلی دردسردارد. باید یادتان باشد که به تنهایی نمی توانید یک مغازه بزرگ را بگردانید و حداقل باید دو تا سه کارگر هم استخدام کنید.

47236