برای بهترین معلم – تیتو

یادتان می آید در دبستان سر صف های صبحگاه اصرار داشتی برنامه صبحگاه مدرسه را من اجرا کنم و کنارم می ایستادی تا یادداشتهایی که پر از کلمات سخت بود را درست بخوانم هم بتوانم در اجتماع سخن بگویم و توان مدیریت را بیاموزم و هم تا دانشگاه آنقدر الفاظ و کلمات سخت ادبیات فارسی و عربی را شناخته باشم که دیگر تبعض صفقه و خیار فاحش ولو افحش!  و امثالهم برایم سخت نباشد.

 عجیب هم نبود کتابهای کودکی ما که از کتابخانه پدر تامین میشد پر بود از دانسته های نادانسته!

کتب شریعتی و جلال و شعرهای بینظیر مهدی اخوان ثالث و حمید مصدق و سیاوش کسرایی و نیما

عکسهای کتب انگلیسی و کتب فارسی همچون #گیلگمش و قصه های #ثمین_باغچه_بان و کتاب رنگین کمانش و من چه میزان برای آن آدم برفی جلوی تنور که داشت نان میپخت! اشک ریختم…
 اما یاد گرفتم زندگی را از دریچه سختش بنگرم.
 
 پدر جانم!
آغازگر آموزش دانش ادبی و حقوقی و زیست محیطی در من تو بودی و تعاریفت از وقایع صدر اسلام و زندگی انبیاء و امامان همیشه جالب و چالش برانگیز بود و چه حس عزیزی بود که در خانه و در کنار معلمی چون تو مناظره و مذاکره را آموختم.

روزت مبارک پدرم که تمام زندگی را میان کتابها و دانشجویان در #دانشگاه_اصفهان گذراندی و عشقت آن اتاق نامنظم پر کتاب در دانشگاه بود

باباجون: ممنونم که به عنوان بهترین استاد به من آموختی:« دختر باید رشید باشه» و چه میزان این جمله در زندگانی به کارم آمد

درود خداوند بر شما و تمام معلمان این سرزمین

باباجون با تمام وجود دوستت دارم

خداوند همه معلمان را صحیح و سلامت بدارد و روح رفتگان شاد.