خشونت رفتاری است که در آن فرد تلاش می کند با استفاده از زور خواسته خود را به دیگران تحمیل کند. این زور در فضای مجازی با محتوای تولید شده نوشتاری دیداری و شنیداری و تلفیقی از آنها اعمال می شود.
به گزارش تیتو علی میرزا محمدی در یادداشتی در آرمان امروز نوشت: خشونت در فضای مجازی را می توان به دو دسته خشونت های سازمانی و خشونت کاربران دسته بندی نمود. اما در این نوشتار فقط به خشونت های کاربران( در دو دسته خصوصی و عمومی) پرداخته شده است.
برخی از مهمترین جلوه های خشونت در فضای مجازی را می توان موارد زیر دانست:
تحقیر: در محتواهای تحقیرآمیز فرد خود یا گروه و فرهنگ تابعه خود را برتر از دیگران می داند و با طعنه و کنایه آنها را حقیر و فرومایه قلمداد می کند.
تمسخر و استهزا: محتواهای تسمخرآمیز در فضای مجازی شامل نگارش جمله های طنز آمیز و نسبت دادن القاب زشت و ناپسند کاریکاتور تقلید گویش ها و لهجه های اقوام و ملت ها و… می باشد. استفاده از استعاره بازی مجازی مانند صداگذاری تلفیق تصاویر و القای شباهت بین حیوانات و انسان ها جلوه های بصری و شنیداری جذابی را خلق می کند که دستمایه تمسخر و استهزا است.
خشونت های هویتی: در این نوع به نگرش ها ویژگی ها و روحیات متمایز کننده فرد گروه قوم یا ملتی دیگر توهین و تعرض می شود. هویت جنسی شغلی قومی زبانی و ملی آماج خشونت های مجازی هستند. در این نوع خشونت هایی قابل رصد است که در آن افراد به خاطر تغییر جنسیت(مبتنی بر قانون و شریعت) و تغییر ملیت( کسب تابعیت کشورهای دیگر) و نظایر آن آماج مطالب توهین آمیز و طرد اجتماعی قرار می گیرند.
بخش مهمی از محتواهای خشونت آمیز فضای مجازی به توهین تحقیر و فحاشی علیه هویت جنسی زنان و استفاده ابزاری از بدن به ویژه بدن زنان برای افزایش مخاطب اختصاص دارد.
خشونت سفید : جلوه ای از خشونت هویتی که به ظاهر عاری از خشونت است اما با حرکت روی گسل های فرهنگی جامعه موجی از محتواهای خشونت آمیز تولید می کند. برخی صفحه های اینستاگرامی با درج مطالب ظاهرا” بی طرف درباره اقوام ایرانی به عمد آغازگر مطالب توهین آمیز و تحریک کننده اقوام علیه یکدیگر هستند.
متاسفانه برخی با عطش دیده شدن تلاش دارند تا با فعال کردن گسل های فرهنگی جامعه ایران تعاملات و دوستی های بین اقوام ایرانی و ملت های منطقه را تضعیف و با تسری خشونت مجازی به خشونت چهره به چهره چالشی جدی برای امنیت ایرانیان تولید کنند.
خشونت کلامی: متاسفانه کاربرد کلمات رکیک و خارج از عرف و نزاکت مانند فحش و هجویات در فضای مجازی در حال افزایش است. اشاعه این نوع ادبیات با قبح زدایی در میان نسل جدید و کودکان و نوجوان به کابوسی برای والدین تبدیل شده است.
خشونت های افشای حریم خصوصی: انتشار عکس ها فیلم ها یا بیان مطالب حریم خصوصی افراد از خشونت هایی است که می تواند با تهدید آبروی فرد زندگی خانوادگی شغلی و اجتماعی او را دچار اختلال کند و او را به مرز افسردگی انزوا و حتی خودکشی بکشاند.
خشونت های تصویری: انتشار تصاویر و فیلم های ضبط شده از خشونت های دنیای واقعی در فضای مجازی مانند صحنه های نزاع قتل آزار حیوانات همسرآزاری کودک آزاری سالمندآزاری و نظایر آن نیز از جلوه های مهم خشونت مجازی است.
خشونت از فضای چهره به چهره به فضای مجازی جاری می شود و با بازتولید خود در فضای مجازی به فضای چهره به چهره بر می گردد. این دو نوع خشونت همدیگر را تشدید و تکمیل می کنند. درباره بسترها و دلایل افزایش خشونت در فضای مجازی می توان به موارد زیر اشاره نمود:
ارزش های حاکم بر فضای مجازی: برخی ارزش های فضای مجازی مانند جذب فالور لایک خوردن تعداد بازدید و نظرات هر پست بدون توجه به اخلاق رسانه ای بستری برای افزایش خشونت مجازی است. مکان زدایی و سیالیت زمان : فضای مجازی با مکان زدایی و سیالیت زمان بستری برای تعاملات رسانه ای گسترده است که خشونت های مجازی به سرعت غیر قابل تصوری در آن تکثیر می شود. ناترازی های قدرت در فضای واقعی: از دیدگاه نویسنده درباره دلایل انتقال خشونت از فضای واقعی به فضای مجازی و افزایش آن در جامعه ایران باید به ناترازی قدرت در فضای واقعی اشاره نمود. به این معنا که افراد جامعه از نظر دسترسی به منابع قدرت در فضای واقعی با همدیگر برابر نیستند. این نابرابری در منابع قدرت در سه سطح خرد( روابط بین فردی) میانه(روابط بین گروه ها و نهادها) کلان( روابط بین اقوام و ملت ها) خود را نشان می دهد. فضای مجازی بستری برای افراد فراهم می کند تا بخشی از ضعف قدرت خود را جبران کنند. هر چند بخشی از افراد برای این فعالیت جبرانی راههای انتقادی مسالمت آمیز را انتخاب می کنند اما برخی نیز خشونت را بر می گزینند. افزایش خشونت در فضای مجازی به دشواری کنترل آن نیز مربوط می شود که دو دلیل عمده آن عبارتند از:
تله دیده شدن :متاسفانه هرگونه واکنش و ایجاد حساسیت در برابر خشونت مجازی به تله ای شباهت دارد که موجب بالا رفتن امکان دیده شدن صفحه فرد و یا گروه هتاک می شود و این به جری شدن و تکرار این گونه حرکت ها منجر می شود.
نقاب فضای مجازی: فضای مجازی ناشناخته ماندن و امکان تقلب و جعل هویت را برای افراد فراهم می کند. افراد به راحتی می توانند هویتی جعلی و مغایر با واقعیت برای خود درست کنند. این مساله اعتماد را به مساله ای چالش برانگیز در فضای مجازی تبدیل می کند. در نتیجه سو استفاده از اعتماد دیگران از مهمترین جلوه های خشونت در فضای مجازی است. پرداختن به شیوه های کنترل خشونت مجازی را به نوشتاری دیگر محول می کنیم.
*بازنشر مطالب دیگر رسانه ها در تیتو به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می باشد.
پایان خبر تیتو
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "ایرانیان و خشونت در فضای مجازی" هستید؟ با کلیک بر روی عمومی، به دنبال مطالب مرتبط با این موضوع هستید؟ با کلیک بر روی دسته بندی های مرتبط، محتواهای دیگری را کشف کنید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "ایرانیان و خشونت در فضای مجازی"، کلیک کنید.
