از پریدن در اقیانوس تا ذوب کردن سرب؛ نگاهی به رسوم عجیب سال نو در جهان

انرژی منفی را در سطل آب جمع کنید و دور بریزید؛ اگر در سال جدید زنگ خانه ای را زدید، حتما باید بپرید؛ سرب های ذوب شده را در آب سرد بریزید تا از روی شکل های پدید آمده بتوانید حدس بزنید سال آینده چه رویدادهایی انتظار شما را می کشد. همه چیز باید گرد باشد، حتی میوه هایی که می خورید. شب سال نو حتما باید یک چمدان خالی به دست بگیرید و در شهر راه بروید تا سالی پر از سفر و تجربه های هیجان انگیز داشته باشید. اینها تنها چند رسم عجیب وغریب از مردم اقصی نقاط دنیا در روزهای سال نو است.

به گزارش تیتو، شهروند نوشت: در روزهایی که به نوروز باستانی ایران و چندین کشور آسیای میانه نزدیک می شویم، این گزارش نگاهی داشته به آداب و مراسم عجیب و متفاوت کشورهای دنیا در سال نو که هر کدام ریشه در فرهنگ و آیین سنتی کشورها دارد که نهایتا نشانه طلب خیر و خوش یمنی از پروردگار و آرزوهای خوب در سال جدید است.

 از خانه تکانی تا شنا در آب های سرد، در اسکاتلند

اسکاتلند جشن سال نو خود را با یک شلوغی سه روزه رونق می دهد. جشنی که از 30 دسامبر آغاز می شود و در آن، جشن ها با راهپیمایی شمع شروع می شود، جایی که مردم محلی و بازدیدکنندگان به طور یکسان در خیابان های تاریخی رژه می روند و رودخانه ای از نور ایجاد می کنند. از مهم ترین سنت های شب سال نو در اسکاتلند خانه تکانی است که در واقع یک تمیزکاری جدی از کابینت ها تا در ورودی است و تمرکز آن بر شومینه است، به طوری که همه خاکسترهای قدیمی تمیز می شوند و شومینه با آتش کاملا روشن می شود. در بخش هایی از این کشور در 30 دسامبر، مردم محلی میله هایی را که بر سر آنها گوی های آتشین قرار دارند، در خیابان ها حرکت می دهند و در راس آنها طبل زنانی هستند که این راهپیمایی را رهبری می کنند. مهمانی سال نو در این کشور با شناکردن در آب های سرد به پایان می رسد.

12 ثانیه سکوت قبل از نیمه شب در روسیه

روس ها با سکوت مهم ترین وقایع سال گذشته را در لحظات منتهی به نیمه شب یاد می کنند و از 12 ثانیه سکوت برای آرزوکردن استفاده می کنند. در نیمه شب سال نو، دانمارکی ها از روی صندلی یا مبل می پرند و به معنای واقعی کلمه به سال جدید می پرند. اگر این کار را انجام دهند، خوش شانسی و اگر انجام ندهند، بدشانسی می آورند، بنابراین اگر در سال جدید در دانمارک زنگ خانه ای را زدید، حتما بپرید.

در فیلیپین همه چیز دایره ای است از ظروف تا لباس های خال خالی

ایرلندی ها چندین سنت سال نو دارند، مثلا برای دوری از بدشانسی و ارواح شیطانی نان را به دیوارهای بیرونی خانه هایشان آویزان می کنند و سال نو را با خانه ای تمیز آغاز می کنند. اما یکی از شناخته شده ترین آنها، چیدن بشقاب اضافی سر میز شام برای عزیزان ازدست رفته در سال قبل است. مردم فیلیپین دایره را نماد رفاه می دانند و معتقدند پوشیدن شکل های گرد مانند لباس های خال خالی یا پولک دار در مراسم سال نو باعث رفاه و خوش شانسی می شود. علاوه بر این، خوردن میوه های گرد مانند پرتقال، هندوانه و انگور نیز معمول است. سرگرمی دیگر برای بچه ها این است که راس ساعت 12 نیمه شب تا جایی که می توانند به بالا بپرند، چراکه معتقدند با این کار در سال جدید قد بلندتر می شوند.

از پریدن با لباس سفید در اقیانوس تا قدم زدن با چمدان خالی

پوشیدن لباس سفید در شب سال نو از دیرباز یک سنت ریشه دار در آفریقا بوده است. در برزیل، جشنی در این شب برگزار می شود که نقطه اوج این رویداد زمانی است که همه با لباس سفید درست در نیمه شب به داخل آب می دوند تا از روی هفت موج بپرند. هر موج و پرش نشان دهنده درخواست متفاوتی است که از خدا دارند و در واقع بیان کننده تصمیمات آنها برای سال جدید است.
 طبق سنت قدیمی مکزیک، مردم در شب سال نو یک چمدان خالی در دست می گیرند و این کار را به نیت داشتن سالی پر از سفر و تجربیات جدید انجام می دهند. در چند کشور دیگر آمریکای لاتین نیز سنت مشابهی وجود دارد و مردم با یک چمدان خالی راه می روند یا آن را در وسط اتاق می گذارند و در اطراف آن قدم می زنند.

ژاپنی ها و توزیع رشته فرنگی بین افراد کم شانس در آغاز سال نو

در سرزمین طلوع خورشید، شروع سال نو را می توان با تمرین هاتسوهینوده (Hatsuhinode) همراه دانست که می توان آن را به عنوان دعوت از مردم محلی و بازدیدکنندگان برای استقبال از طلوع سال جدید با مشاهده اولین طلوع خورشید توصیف کرد. اعتقاد بر این است که مردم از خوش شانسی خبر می دهند، زود از خواب برمی خیزند و در سواحل یا تپه ها جمع می شوند تا به شکل نمادین یک سال پر رونق را جذب کنند. پس از هاتسوهینوده، میلیون ها نفر طی سه روز بعد از معابد و زیارتگاه ها بازدید می کنند که فوشیمی ایناری تایشو در کیوتو یکی از آنهاست. سنت دیگر این است که خوردن رشته فرنگی سوبا در یک کاسه گرم که ریشه آن به دوره کاماکورا می رسد، در مرکز توجه قرار می گیرد. این سنت که با یک حرکت محبت آمیز معبد بودایی در توزیع رشته فرنگی بین افراد کم شانس گره خورده، به معنای جدایی واقعی از سال قدیم است.

انرژی منفی را در سطل آب جمع کن و دور بریز

در کوبا، مردم به طور نمادین تمام انرژی منفی سال گذشته را جمع آوری می کنند و آنها را از در ورودی بیرون می اندازند. دیدن سطل های پر از آب کثیف که در طول شمارش معکوس تا نیمه شب از خانه ها بیرون ریخته می شوند، در این کشور یک صحنه بسیار عادی است. پوداریکو یک سنت یونانی در سال نو را می توان به عنوان مجموعه ای از آیین های نمادین شامل انار –نمادی از شانس، رفاه و باروری- تعریف کرد. طبق یک رسم یونانی خانواده ها قبل از تعطیلات، انارهایی را که نشانه شانس، کامیابی و باروری می دانند از در خانه آویزان می کنند. سپس، قبل از نیمه شب سال نو، همه چراغ ها را خاموش و خانه را ترک می کنند تا یک نفر به عنوان فرد خوش شانس با پای راست وارد خانه شود و برای خانواده خوشبختی به ارمغان آورد. پس از آن، نفر دوم اناری را در دست راست خود می گیرد و آن را به در می کوبد تا ببیند چقدر شانس دارد، هر چه دانه های آبدار بیشتری بیرون بریزند، سال جدید شانس بیشتری برای او به همراه خواهد داشت.
 
ذوب کردن سرب و پیش بینی سال جدید

در بخش وسیعی از اروپای آلمانی زبان و همچنین فنلاند، بلغارستان، چک و ترکیه، مرسوم است که قطعات کوچک سرب را گرم می کنند، سپس آنها را در آب سرد ریخته و بر اساس شکل هایی که تشکیل می شود، برای سال جدید پیش بینی می کنند. به عنوان مثال، اگر یک توپ تشکیل شود، شانس در خانه شما را زده است. این روزها در سراسر کشورهای آلمانی زبان بسته هایی شامل مجسمه های قلع (به جای سربی) برای ذوب شدن به فروش می رسند.
آلمانی ها علاقه عجیبی به تزیین خانه خود برای شب کریسمس دارند و از آنجایی که تعداد زیادی از خانه های آلمان، دکوراسیون و پنجره های چوبی دارند، تزیینات کریسمس در این کشور نسبت به سایر کشورهای اروپایی متفاوت اند. شمع های الکتریکی و تصاویر رنگی که از هر قسمت خانه آویزان شده اند، منظره زیبایی را به وجود می آورند. شک جادوی بازارهای کریسمس در آلمان به بسیاری از کشورها و قاره های دیگر سرایت کرده است. با این حال، ریشه بازارهای کریسمس را باید در آلمان و زمان قرون وسطی جست وجو کرد. هرساله بیش از هزار بازار مخصوص کریسمس در سراسر آلمان برگزار می شود. جذابیت و زیبایی این بازارها یکی از دلایلی است که باعث جذب گردشگران به این کشور می شود. صنایع دستی، تزیینات کریسمس، غذاهای سنتی مانند سوسیس کبابی، قارچ سرخ کرده و ماهی سرخ کرده، نیز در این بازارها به فروش می رسند. شهر نورنبرگ آلمان مشهورترین بازار کریسمس در آلمان را دارد. این بازار از غرفه های متعددی تشکیل می شود که انواع شیرینی های محلی، گوی های رنگین و شیشه ای زیبا را می توان از آن خرید. فرشتگان کریسمس هم از محبوب ترین زیورآلاتی است که می توان در بازار نورنبرگ خرید. آلمانی ها این فرشتگان را که معمولا از چوب ساخته شده اند، روی درختان کریسمس و اطراف خانه خود قرار می دهند.

جشن نوروز؛ از ایران و آذربایجان تا تانزانیا

روز نو یا نوروز، تولد دوباره طبیعت می تواند توصیف شود؛ تجدید حیات زمین با تمام شدن زمستان. در برخی از فرهنگ ها نوروز جشنی باستانی است که ورود بهار را نشان می دهد؛ مراسمی که در بخش هایی از خاورمیانه، آسیای جنوبی، بالکان و آفریقای شرقی جشن گرفته می شود. قدمت نوروز به 3هزار سال قبل بازمی گردد و آیینی باستانی از ایرانیان زرتشتی است. تقویم زرتشتیان برمبنای فصول بود و نوروز یا همان روز نو به عنوان آغاز فصل بهار جشن گرفته می شود. سال نوی پارسی را معمولا با ایران می شناسیم، اما نوروز در سایر کشورها از جمله افغانستان، کشورهای آسیای مرکزی و جنوبی، بین کردهای سراسر خاورمیانه و حتی در بخش هایی از بالکان و جزایر تانزانیا جشن گرفته می شود. نکته زیبایی که در مورد نوروز می توان گفت این است که با وجود تمام تغییرات در طول سالیان و اختلافات منطقه ای، جشن نوروز همیشه پیام تولد دوباره و شکوفایی را همراه دارد. از طرفی نوروز در آیین زرتشتی تعطیلات مذهبی به حساب می آید. برای مسلمانان هم نوروز روز مهمی است. امام جعفرصادق(ع) مسلمانان را به برگزاری جشن نوروز همراه با یادآوری خدا تشویق می کند. معمولا کسانی که نوروز را جشن می گیرند، قبل از آمدن بهار برای استقبال از بهار و این جشنواره خانه تکانی بهاره انجام می دهند. شیرینی و غذاهای مختلف می پزند و آماده پذیرایی از مهمانان نوروزی می شوند.  

وقتی بدی های سال قرار است در کپه های آتش سوزانده و خاموش شود

نوروز یک جشن بزرگ ملی در جمهوری آذربایجان است که با موسیقی و آتش بازی همراه است. از چند روز قبل از شروع سال نو، آذری ها شروع به جمع آوری هیزم و کپه های آتش برپا می کنند و بعد از خاموش شدن از روی آنها می پرند تا همه بدی های سال گذشته سوزانده شود و سال جدید خوبی داشته باشند. نوروز در آذربایجان جشن غذا هم هست. نوروز در اجتماعات آذری گرجستان هم برگزار می شود؛ آیین سنتی اجرا می شود و جوانان سوار بر اسب به خیابان می آیند و مسابقات کشتی برگزار می کنند. در ارمنستان هم جشن هایی مشابه آذربایجان و گرجستان در شروع بهار برگزار می شود که شامل آتش بازی، رقص و آب بازی است.در تاجیکستان، ازبکستان، قزاقستان، قرقیزستان و ترکمنستان، نوروز تعطیلات بزرگ عمومی محسوب می شود، همچنین در جوامع ترک یا پارس در غرب چین به ویژه استان سین کیانگ که با نام ترکستان شرقی معروف است هم به عنوان بخشی از فرهنگ آسیای میانه جشن گرفته می شود. در آلبانی و کوزوو روز نوروز سلطان جشنی ملی است که با صوفیه بکتاشی پیوند خورده است. نوروز در آلبانی برای همه عزیز و محترم است و با عقاید مذهبی مردم پیوند خورده است. صوفیان آلبانی نوروز را به عنوان بزرگداشت تولد امام علی(ع) می شناسند.

جشن نوروز با دعوای نمادین با ساقه درخت موز

بین تمام کشورهایی که نوروز را جشن می گیرند، شاید تانزانیا کمتر از همه شناخته شده باشد. حدود هزار سال پیش گروهی از ایرانیان شیراز به جزیره زنگبار در ساحل تانزانیا مهاجرت کردند. این مهاجرت با افزایش روابط از طریق خلیج فارس افزایش یافت. شیرازی ها که به زنگبار رفتند، جشن نوروز را هم با خود به آنجا بردند. با گذشت زمان این جشن با نام موکا کوگوا (Mwaka Kogwa) پذیرفته شد و مانند تعطیلات کریسمس، جشن نوروز هم با سنت های خاص خود جشن گرفته می شود. مشهورترین سنت موکا کوگوا در روستای Makunduchi   برگزار می شود. در آنجا، مردان از ساقه موز برای دعوایی نمادین جهت از بین بردن نارضایتی های سال گذشته استفاده می کنند.

خوردن 12 قاشق عدس برای خوش شانسی در نیمه شب سال نو

صرف نظر از نوروز و کشورهایی که با آغاز بهار، سال نو می کنند، جشن های سال نو در کشورهای مختلف عموما همراه با آتش بازی، ساز و سرود و کارناوال های شهری جشن گرفته می شود، اما هر ملتی با فرهنگ ها و رسوم مختلف به استقبال سال نو می رود که اشاره به سنت های جالب برخی کشورها خالی از لطف نیست. در سراسر جهان، شب سال نو با صرف غذا در جمع دوستان و خانواده جشن گرفته می شود و در بعضی کشورها، این مراسم با خوردن غذاهایی که خوش شانسی می آورد، به طور ویژه ای برگزار می شود. به عنوان مثال، در اسپانیا، پرتغال و بیشتر کشورهای آمریکای لاتین مانند کلمبیا، برای خوش شانسی در سال جدید 12 عدد انگور یا کشمش می خورند و در ایتالیا 12 قاشق عدس که هر قاشق با یکی از 12 ضربه ساعت در نیمه شب سال نو خورده می شود. فرانسوی ها با خوردن یک بسته پنکیک بهترین سال نو را آغاز می کنند. در هلند مردم برای خوش شانسی دونات و شیرینی های توپی را ترجیح می دهند. مردم جنوب ایالات متحده آمریکا، در روز سال نو برای خوش شانسی و کامیابی سبزی و نخود سیاه مصرف می کنند.

پایان خبر تیتو